شیخ شهید فرموده: زنان در وقت زیارت، باید خود را از مردان جدا کرده و تنها به زیارت بپردازند و اگر شب به زیارت اقدام کنند بهتر است؛ و باید در وضع ظاهر خود تغییر دهند، یعنی لباس عالی و خوب را به لباسهای معمولی تبدیل کنند تا شناخته نشوند و حتی الامکان دور از چشم و پنهان بیرون آیند که کمتر دیده شوند و شناخته گردند و نیز اگر همراه مردان زیارت کنند جایز است، اگر چه کراهت دارد.
نویسنده گوید: از این کلمات، کثرت قبح و زشتی آنچه فعلاً معمول شده که زنان به اسم تشرّف به زیارت، خود را آرایش کرده، با لباسهای نفیس از خانهها بیرون میآیند و در حرمهای مطهر با نامحرمان برخورد میکنند و به بدنهای ایشان فشار میآورند یا خود را متّصل به ضرایح مطهر کرده، یا روبروی مردان نشسته مشغول به زیارت خواندن شده، و حواس مردم را پریشان کرده، عبادتکنندگان از زائران و نمازگزاران و متضرّعان و گریه کنندگان را از کار خود بازداشته و داخل در زمرۀ آنان که راه خدا را به روی بندگان خدا میبندند میشوند و غیر اینها، در حقیقت، زیارت اینگونه از زنان را باید از منکرات شرع شمرد، نه از عبادات و داخل در محرمات دانست نه قُرُبات.
از حضرت صادق (علیهالسلام) روایت شده: که امیرالمؤمنین (علیهالسلام) به اهل عراق فرمود:
يا أَهْلَ الْعِرَاقِ نُبِّئْتُ أَنَّ نِسَاءَكُمْ يُوَافِينَ الرِّجَالَ فِي الطَّرِيقِ أَمَا تَسْتَحْيُونَ و قال لَعَنَ اللَّهُ مَنْ لا يَغَارُ.
ای اهل عراق، به من خبر رسیده که زنان شما در کوچه و بازار، به نامحرمان برمیخورند، آیا حیا نمیکنید؟ سپس فرمود: خدا لعنت کند کسی را که غیرت ندارد.
و فی الفقیه روى الأصبغ بن نباتة عن أمیر المؤمنین علیه السلام قال سمعته یقول:
«يَظْهَرُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ وَ اقْتِرَابِ السَّاعَةِ وَ هُوَ شَرُّ الْأَزْمِنَةِ نِسْوَةٌ كَاشِفَاتٌ عَارِيَاتٌ مُتَبَرِّجَاتٌ مِنَ الدِّينِ دَاخِلاتٌ فِي الْفِتَنِ مَائِلاتٌ إِلَى الشَّهَوَاتِ مُسْرِعَاتٌ إِلَى اللَّذَّاتِ مُسْتَحِلاتُ الْمُحَرَّمَاتِ فِي جَهَنَّمَ خَالِدَاتٌ».
و در کتاب «منلایحضره الفقیه» أصبغ بن نباته از امیرالمؤمنین(علیهالسلام) روایت کرده است که گوید: از آن حضرت شنیدم میفرمود: در آخر الزمان و نزدیکی قیامت که بدترین زمانهاست آشکار میشوند زنانی که برهنه و عریاناند و خود را برای مردان بیگانه آرایش میکنند، اینها از دین خارجند و در فتنهها داخلند، به شهوات مایلند و به سوی لذّتها شتابانند و حلال شمارندگان محرّماتند، جاودانه در دوزخاند!