شیخ طبرسی و کفعمی و دیگران از حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت کرده‌اند که به یاران خود فرمود: آیا ناتوانید از این که هر صبح و شام نزد خدای جهانیان عهدی بگیرید؟ گفتند: چگونه عهد بگیریم؟
فرمود: این دعا را بخوانید، هرکه این دعا را بخواند بر آن مُهری می‌زنند و زیر عرش الهی می‌گذارند، چون روز قیامت شود منادی ندا سر می‌دهد که کجایند آنان‌که نزد خدای رحمان عهدی دارند؟ پس آن عهد را به ایشان دهند و با آن عهد وارد بهشت شوند. شیخ طوسی این دعا را در تعقیب نماز صبح آورده است:
اللّٰهُمَّ فاطِرَ السَّمَواتِ وَالْأَرْضِ، عالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ، الرَّحْمانَ الرَّحِيمَ، أَعْهَدُ إِلَيْكَ فِي هٰذِهِ الدُّنْيَا أَنَّكَ أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَاشَرِيكَ لَكَ، وَأَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ عَبْدُكَ وَرَسُولُكَ . اللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَلَا تَكِلْنِي إِلَىٰ نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً وَلَا إِلىٰ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ،
خدایا، ای آفریننده‌ی آسمان‌ها و زمین، دانای پنهان و پیدا، ای بخشنده‌ی مهربان، با تو در این دنیا عهد می‌کنم که به راستی تویی خدا، معبودی جز تو نیست، یگانه‌ای و برای تو شریکی نیست و محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) بنده و فرستاده توست، خدایا بر محمّد و خاندانش درود فرست و مرا هیچ‌گاه، به اندازه یک چشم برهم نهادن به خویشتن و نه به هیچ‌یک از آفریدگانت وامگذار،
فَإِنَّكَ إِنْ وَكَلْتَنِي إِلَيْها تُباعِدْنِي مِنَ الْخَيْرِ، وَتُقَرِّبْنِي مِنَ الشَّرِّ، أَيْ رَبِّ لَاأَثِقُ إِلّا بِرَحْمَتِكَ، فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَيِّبينَ وَاجْعَلْ لِي عِنْدَكَ عَهْداً تُؤَدِّيهِ إِلَيَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّكَ لَاتُخْلِفُ الْمِيعادَ .
اگر مرا به خویشتن واگذاری از خیر دورم می‌کند و به شرّ نزدیکم می‌نماید، ای پروردگارم جز به رحمتت اطمینان ندارم. پس بر محمّد و خاندان پاکیزه‌اش درود فرست و برای من پیش خود عهدی قرار ده که آن را در روز قیامت به من بپردازی، به راستی که تو خلف وعده نمی‌کنی.