دعاهای هر ساعتی در طول روز - متن و ترجمه استاد انصاریان

شیخ طوسی و سید بن باقی و شیخ کفعمی هر روز را به دوازده ساعت [منظور دوازده زمان است نه اینکه هر یک دقیقاً یک یا دو ساعت باشد] تقسیم کرده‌اند و هر ساعتی را به امامی از دوازده امام نسبت داده‌اند و برای هر ساعت دعایی را که مشتمل بر توسّل به آن امام عالی مقام است ذکر نموده‌اند، اگرچه روایتش را به خصوص نیاورده‌اند ولی روشن است که چنین تقسیم‌بندی را بدون استناد به روایت ذکر نمی‌کنند و ما در این رساله به آنچه در کتاب «مصباح المتهجّد» آمده است اکتفا می‌کنیم.

ساعت اوّل:

از طلوع سپیده است تا طلوع خورشید، این ساعت منسوب به امیر مومنان(علیه‌السلام) است و دعایش این است:

اللّٰهُمَّ رَبَّ الْبَهَاءِ وَالْعَظَمَةِ وَالْكِبْرِياءِ وَالسُّلْطانِ أَظْهَرْتَ الْقُدْرَةَ كَيْفَ شِئْتَ، وَمَنَنْتَ عَلَىٰ عِبادِكَ بِمَعْرِفَتِكَ وَتَسَلَّطْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَرُوتِكَ، وَعَلَّمْتَهُمْ شُكْرَ نِعْمَتِكَ، اللّٰهُمَّ فَبِحَقِّ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَىٰ لِلدِّينِ وَالْعَالِمِ بِالْحُكْمِ وَمَجَارِي التُّقَىٰ إِمامِ الْمُتَّقِينَ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ، وَ أُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوائِجِي أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

خدایا ای پروردگار زیبایی و بزرگی و بزرگ‌منشی و فرمانروایی، نیرومندی را به هرگونه که خواستی نمایاندی و به شناسایی‌ات بر بندگانت منّت نهادی و به قدرت مطلق‌ات بر آن‌ها چیرگی یافتی و به آنان سپاس نعمتت را آموختی، خدایا به حق علی آن پسندیده برای دین و دانای به قانون و راه‌های تقوا، پیشوای پرهیزکاران بر محمد و خاندانش در پیشینیان و پسینیان درود فرست و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم این‌که بر محمد و خاندان محمد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

ساعت دوم:

از طلوع خورشید است تا «ذهاب حمره» [یعنی کنار رفتن سرخی افق مشرق] و به حضرت مجتبی(علیه‌السلام) منسوب است:

اللّٰهُمَّ لَبِسْتَ بَهاءَكَ فِي أَعْظَمِ قُدْرَتِكَ، وَصَفا نُورُكَ فِي أَنْوَرِ ضَوْئِكَ، وَفاضَ عِلْمُكَ حِجَابَكَ، وَخَلَّصْتَ فِيهِ أَهْلَ الثِّقَةِ بِكَ عِنْدَ جُودِكَ، فَتَعالَيْتَ فِي كِبْرِيائِكَ عُلُوّاً عَظُمَتْ فِيهِ مِنَّتُكَ عَلَىٰ أَهْلِ طاعَتِكَ، فَباهَيْتَ بِهِمْ أَهْلَ سَماواتِكَ بِمِنَّتِكَ عَلَيْهِمْ، اللّٰهُمَّ فَبِحَقِّ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْكَ أَسْأَلُكَ وَبِهِ أَسْتَغِيثُ إِلَيْكَ وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

خدایا به برکردی لباس زیبایی‌ات را در بزرگ‌ترین نیرویت و خالص شد نورت در نورانی‌ترین روشنایی‌ات و روان شد دانشت از پردۀ غیبت و خالص کردی در آن اهل اطمینان به خود را نزد بخششت، پس برتری یافتی در بزرگ‌منشی‌ات برتری کامل، بزرگ است مهرورزی‌ات در آن بر اهل طاعتت پس مباهات نمودی به ایشان بر اهل آسمان‌هایت به احسانت بر آنان، خدایا به حق حسن بن علی بر تو، از تو می‌خواهم و به او به درگاهت دادخواهی می‌جویم و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم، این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

ساعت سوّم:

از «ذهاب شعاع» [ناپیدا شدن ستون عمودی نور خورشید در شرق] است تا «ارتفاع نهار» [بالا آمدن روز] که به حضرت حسین(علیه‌السلام) منسوب است:

يَا مَنْ تَجَبَّرَ فَلا عَيْنٌ تَراهُ، يَا مَنْ تَعَظَّمَ فَلا تَخْطِرُ الْقُلُوبُ بِكُنْهِهِ، يَا حَسَنَ الْمَنِّ، يَا حَسَنَ التَّجاوُزِ، يَا حَسَنَ الْعَفْوِ، يَا جَوادُ يَا كَرِيمُ، يَا مَنْ لَايُشْبِهُهُ شَيْءٌ مِنْ خَلْقِهِ، يَا مَنْ مَنَّ عَلَىٰ خَلْقِهِ بِأَوْلِيائِهِ إِذِ ارْتَضاهُمْ لِدِينِهِ، وَأَدَّبَ بِهِمْ عِبادَهُ، وَجَعَلَهُمْ حُجَجاً مَنّاً مِنْهُ عَلَىٰ خَلْقِهِ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلامُ السِّبْطِ التَّابِعِ لِمَرْضَاتِكَ، وَالنَّاصِحِ فِي دِينِكَ، وَالدَّلِيلِ عَلَىٰ ذَاتِكَ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّهِ وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلىٰ آلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

ای که بزرگی ورزید، پس دیده‌ای نبیندش، ای که خود را بزرگ دانست، پس دل‌ها به حقیقتش راه نیابند، ای نیک مهرورز، ای نیک گذشت، ای نیک بخشش، ای بخشایشگر، ای بزرگوار، ای که چیزی از آفریدگانش به او شباهت ندارد، ای که به اولیایش بر بندگانش منّت نهاد آنجا که آنان را برای دینش پسندید و به وسیله آنان بندگانش را ادب کرد و آنان را از باب منّت از سوی خود بر بندگانش حجّت قرار داد، از تو می‌خواهم به حق حسین بن علی (درود خدا بر او و ایشان) آن فرزندزاده پیامبر، آن پیرو خشنودی‌ات و خیرخواه در دینت و راهنمای بر هستی‌ات، از تو می‌خواهم به حق او و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم که درود فرستی بر محمّد و خاندان محمّد و با من چنین و چنان کنی.

ساعت چهارم:

از «ارتفاع نهار» تا «زوال شمس» [که هنگام ظهر شرعی] است و به علی بن الحسین(علیه‌السلام) منسوب است:

اللّٰهُمَّ صَفَا نُورُكَ فِي أَتَمِّ عَظَمَتِكَ، وَعَلا ضِيَاؤُكَ فِي أَبْهَىٰ ضَوْئِكَ، أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ الَّذِي نَوَّرْتَ بِهِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرَضِينَ، وَقَصَمْتَ بِهِ الْجَبابِرَةَ، وَ أَحْيَيْتَ بِهِ الْأَمْوَاتَ، وَأَمَتَّ بِهِ الْأَحْياءَ، وَجَمَعْتَ بِهِ الْمُتَفَرِّقَ، وَفَرَّقْتَ بِهِ الْمُجْتَمِعَ، وَأَتْمَمْتَ بِهِ الْكَلِماتِ، وَأَقَمْتَ بِهِ السَّمَاوَاتِ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّ وَلِيِّكَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلامُ الذَّابِّ عَنْ دِينِكَ وَالْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِكَ وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي، أَنْ‌تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

خدایا خالص شد نورت در کامل‌ترین بزرگی‌ات و برتر شد تابشت در زیباترین پرتوت، از تو می‌خواهم به نورت که با آن آسمان‌ها و زمین را روشن کردی و گردنکشان را شکستی و زنده کردی مردگان را و زندگان را میراندی و پراکنده‌ها را جمع نمودی و جمع‌شده‌ها را پراکندی و کلمات را کامل نمودی و آسمان‌ها را به پا ساختی، از تو می‌خواهم به حق ولی‌ات علی بن الحسین (درود خدا بر او و ایشان)، آن مدافع از دینت و کوشنده در راهت و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

ساعت پنجم:

از گذشتن خورشید از آغاز ظهر است تا مقدار چهار رکعت پس از آن‌ که به حضرت باقر(علیه‌السلام) منسوب است:

اللّٰهُمَّ رَبَّ الضِّيَاءِ وَالْعَظَمَةِ وَالنُّوْرِ وَالْكِبْرِياءِ وَالسُّلْطانِ، تَجَبَّرْتَ بِعَظَمَةِ بَهائِكَ، وَمَنَنْتَ عَلَىٰ عِبادِكَ بِرَأْفَتِكَ وَرَحْمَتِكَ، وَدَلَلْتَهُمْ عَلَىٰ مَوجُودِ رِضاكَ، وَجَعَلْتَ لَهُمْ دَلِيلاً يَدُلُّهُمْ عَلَىٰ مَحَبَّتِكَ، وَيُعَلِّمُهُمْ مَحابَّكَ، وَيَدُلُّهُمْ عَلَىٰ مَشِيئَتِكَ . اللّٰهُمَّ فَبِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلامُ عَلَيْكَ وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

خدایا ای پروردگار تابش و بزرگی و روشنایی و کبریایی و فرمانروایی، به بزرگی جلال و شکوهت بزرگی یافتی و به رأفت و مهرت بر بندگان منّت نهادی و بر خشنودی حاصلت راهنمایی‌شان کردی و برای آنان راهنمایی قرار دادی تا بر محبتت راهنمایی‌شان می‌کند و بر آنچه از افعال و اخلاق دوست داری دلالتشان می‌نماید و آنان را بر مشیتت راهنمایی می‌کند، خدایا به حق محمّد بن علی (درود خدا بر او و ایشان) بر تو او را پیش می‌اندازم و پیشاپیش خواسته‌هایم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

ساعت ششم:

به اندازه چهار رکعت از زوال [ظهر] گذشته تا هنگام نماز ظهر است که به حضرت صادق(علیه‌السلام) منسوب است:

يَا مَنْ لَطُفَ عَنْ إِدْراكِ الْأَوْهامِ، يَا مَنْ كَبُرَ عَنْ مَوْجُودِ الْبَصَرِ، يَا مَنْ تَعَالَىٰ عَنِ الصِّفاتِ كُلِّها، يَا مَنْ جَلَّ عَنْ مَعانِي اللُّطْفِ، وَلَطُفَ عَنْ مَعانِي الْجَلالِ، أَسْأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ وَضِياءِ كِبْرِيائِكَ، وَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ عَظَمَتِكَ الْعافِيَةَ مِنْ نارِكَ، وَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْكَ وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

ای که از ادراک پندارها ظریف است، ای که بزرگ‌تر از یافته‌های دیده است، ای که از همه صفات برتر است، ای که والاتر از معانی لطف و لطیف‌تر از معانی شکوه است، از تو می‌خواهم به نور ذاتت و تابش کبریایت و از تو می‌خواهم به حقّ عظمتت، سلامت از دوزخت را و از تو می‌خواهم به حق جعفر بن محمّد بر تو و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم، این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

ساعت هفتم:

از هنگام نماز ظهر است تا مقدار چهار رکعت پیش از عصر که به موسی بن جعفر(علیه‌السلام) منسوب است:

يَا مَنْ تَكَبَّرَ عَنِ الْأَوْهامِ صُورَتُهُ، يَا مَنْ تَعَالَىٰ عَنِ الصِّفاتِ نُورُهُ، يَا مَنْ قَرُبَ عِنْدَ دُعَاءِ خَلْقِهِ، يَا مَنْ دَعَاهُ الْمُضْطَرُّوْنَ، وَلَجَأَ إِلَيْهِ الْخَائِفُونَ، وَسَأَلَهُ الْمُؤْمِنوْنَ، وَعَبَدَهُ الشَّاكِرُونَ، وَ حَمِدَهُ الْمُخْلِصُونَ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّ نُورِكَ الْمُضِيءِ، وَبِحَقِّ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَلَيْكَ، وَأَتَقَرَّبُ بِهِ إِلَيْكَ، وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

ای که حقیقتش از پندارها فراتر است، ای که از صفات بالاتر است نورش، ای که هنگام دعای بندگانش نزدیک است، ای که ناچاران او را خواندند و هراسندگان به او پناه بردند و مؤمنان از او خواستند و سپاسگزاران او را پرستیدند و خالصان او را ستایش نمودند، از تو می‌خواهم به حق نور تابنده‌ات و به حق موسی بن جعفر بر تو و به او به سوی تو تقرّب می‌جویم و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

ساعت هشتم:

از مقدار چهار رکعت بعدازظهر است تا هنگام نماز عصر که به علی بن موسی الرضا(علیه‌السلام) منسوب است:

يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ، يَا خَيْرَ مَنْ أَعْطَىٰ، يَا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ، يَا مَنْ أَضَاءَ بِاسْمِهِ ضَوْءُ النَّهارِ، وَأَظْلَمَ بِهِ ظُلْمَةُ اللَّيْلِ، وَسَالَ بِاسْمِهِ وَابِلُ السَّيْلِ، وَرَزَقَ أَوْ لِياءَهُ كُلَّ خَيْرٍ، يَا مَنْ عَلَا السَّمَاوَاتِ نُورُهُ، وَالْأَرْضَ ضَوْؤُهُ، وَالشَّرْقَ وَالْغَرْبَ رَحْمَتُهُ، يَا واسِعَ الْجُودِ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا عَلَيْهِمَا السَّلاٰمُ وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

ای بهترین خوانده شده، ای بهترین کسی که بخشید، ای بهترین کسی که درخواست شد، ای کسی که به نامش روشنی روز روشن شد و تاریکی شب تاریک گشت و به نام او باران سیل‌آسا جاری گشت و هر خیری را نصیب اولیایش نمود، ای کسی که نورش برتر آمد بر آسمان‌ها و بر زمین تابشش و بر شرق و غرب رحمتش، ای پهناور بخشش، از تو می‌خواهم به حق علی بن موسی الرضا (درود خدا بر او و ایشان) و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم این‌که درود فرستی بر محمّد و خاندان محمّد و با من چنین و چنان کنی.

ساعت نهم:

از هنگام نمازعصر است تا دو ساعت پس از آن‌، که به حضرت جواد(علیه‌السلام) منسوب است:

يَا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ فَأَجابَهُمْ، وَالْتَجَأَ إِلَيْهِ الْخائِفُونَ فَآمَنَهُمْ، وَعَبَدَهُ الطَّائِعُونَ فَشَكَرَهُمْ، وَشَكَرَهُ الْمُؤْمِنُونَ‌فَحَباهُمْ، وَأَطاعُوهُ‌فَعَصَمَهُمْ، وَسَأَلُوهُ فَأَعْطَاهُمْ، وَنَسُوا نِعْمَتَهُ فَلَمْ يُخْلِ شُكْرَهُ مِنْ قُلُوبِهِمْ، وَامْتَنَّ عَلَيْهِمْ فَلَمْ يَجْعَلِ اسْمَهُ مَنْسِيّاً عِنْدَهُمْ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلاٰمُ حُجَّتِكَ الْبالِغَةِ، وَ نِعْمَتِكَ السَّابِغَةِ، وَمَحَجَّتِكَ الْوَاضِحَةِ، وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

ای که ناچاران او را خواندند، پس ایشان را اجابت کرد و به او پناه بردند هراسندگان، پس آنان را ایمنی داد و فرمان‌برداران او را عبادت کردند، پس از آنان قدردانی نمود و مؤمنان او را سپاس گزاردند، پس به آنان عطا کرد و از او اطاعت کردند، نگاهشان داشت و از او خواستند، به آنان بخشید و نعمتش را فراموش کردند، پس بیرون نکرد سپاسش را از قلوبشان و بر آنان منّت نهاد پس نامش را نزد آنان فراموش شده نساخت، از تو می‌خواهم به حق محمد بن علی (درود خدا بر او و ایشان) حجّت رسایت و نعمت کاملت و راه‌ روشنت و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

ساعت دهم:

دو ساعت پس از هنگام نماز عصر تا پیش از زرد شدن خورشید است که به حضرت هادی(علیه‌السلام) منسوب است:

يَا مَنْ عَلا فَعَظُمَ، يَا مَنْ تَسَلَّطَ فَتَجَبَّرَ، وَتَجَبَّرَ فَتَسَلَّطَ، يَا مَنْ عَزَّ فَاسْتَكْبَرَ فِي عِزِّهِ، يَا مَنْ مَدَّ الظِّلَّ عَلَىٰ خَلْقِهِ، يَا مَنِ امْتَنَّ بِالْمَعْرُوفِ عَلَىٰ عِبادِهِ، يَا عَزِيزاً ذَا انْتِقامٍ، يَا مُنْتَقِماً بِعِزَّتِهِ مِنْ أَهْلِ الشِّرْكِ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمَا السَّلامُ، وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوَائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

ای که فراز آمد و بزرگ گشت و چیره گشت و بزرگ‌منش شد و بزرگ‌منش شد و چیره گشت، ای که عزیز شد و بزرگی یافت در توانمندی‌اش، ای که سایه را بر بندگانش گستراند، ای که منّت نهاد بر بندگانش با احسان، ای عزیز صاحب انتقام، ای انتقام گیرنده به وسیلۀ توانمندی‌اش از اهل شرک، از تو می‌خواهم به حقّ علی بن محمد (درود خدا بر او و ایشان) و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

ساعت یازدهم:

پیش از زرد شدن خوشید تا زرد شدن آن است که به حضرت عسگری(علیه‌السلام) منسوب است:

يَا أَوَّلاً بِلا أَوَّلِيَّةٍ، وَيَا آخِراً بِلا آخِرِيَّةٍ، يَا قَيُّوْماً بِلا مُنْتَهى لِقِدَمِهِ، يَا عَزِيزاً بِلَا انْقِطاعٍ لِعِزَّتِهِ، يَا مُتَسَلِّطاً بِلا ضَعْفٍ مِنْ سُلْطانِهِ، يَا كَرِيماً بِدَوامِ نِعْمَتِهِ، يَا جَبَّاراً وَمُعِزّاً لِأَوْلِيائِهِ، يَا خَبِيراً بِعِلْمِهِ، يَا عَلِيماً بِقُدْرَتِهِ، يَا قَدِيراً بِذاتِهِ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلامُ، وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

ای اول بی‌آغاز و ای آخر بی‌پایان، ای پاینده‌ای که برای دیرینگی‌اش نهایتی نیست، ای عزیزی که برای عزّتش گسستنی نیست، ای چیره‌ای که سلطنتش بدون سستی است، ای کریم به دوام نعمتش، ای قدرت مطلق و عزّت‌بخش اولیایش، ای آگاه به سبب دانایی‌اش، ای دانا به سبب توانایی‌اش، ای توانا به سبب ذاتش، از تو می‌خواهم به حق حسن بن علی (درود خدا بر او و ایشان) و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

ساعت دوازدهم:

از زرد شدن خورشید است تا غروب آن که به امام عصر(علیه‌السلام) منسوب است:

يَا مَنْ تَوَحَّدَ بِنَفْسِهِ عَنْ خَلْقِهِ، يَا مَنْ غَنِيَ عَنْ خَلْقِهِ بِصُنْعِهِ، يَا مَنْ عَرَّفَ نَفْسَهُ خَلْقَهُ بِلُطْفِهِ، يَا مَنْ سَلَكَ بِأَهْلِ طاعَتِهِ مَرْضاتَهُ، يَا مَنْ أَعانَ أَهْلَ مَحَبَّتِهِ عَلَىٰ شُكْرِهِمْ، يَا مَنْ مَنَّ عَلَيْهِمْ بِدِينِهِ وَلَطُفَ لَهُمْ بِنائِلِهِ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّ الْخَلَفِ الصَّالِحِ عَلَيْهِ السَّلامُ عَلَيْكَ وَأَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ بِهِ، وَأُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ حَوائِجِي، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أُولِي الْأَمْرِ الَّذِينَ أَمَرْتَ بِطاعَتِهِمْ، وَأُولِي الْأَرْحامِ الَّذِينَ أَمَرْتَ بِصِلَتِهِمْ، وَذَوِي الْقُرْبَى الَّذِينَ أَمَرْتَ بِمَوَدَّتِهِمْ، وَالْمَوَالِي الَّذِينَ أَمَرْتَ بِعِرْفانِ حَقِّهِمْ، وَأَهْلِ الْبَيْتِ الَّذِينَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيراً، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَكَذا.

ای که به حقیقتش از بندگانش یگانه و ممتاز مانده، ای آن‌که به کارش از آفریدگانش بی‌نیاز گشته، ای آن‌که حقیقتش را به لطفش بر بندگان شناسانده، ای آن‌که اهل طاعتش را به خشنودی‌اش کشانده، ای آن‌که اهل محبّتش را بر سپاسگزاری یاری داده، ای آن‌که با دینش بر آنان منّت نهاده و به هدیه‌اش بر اینان لطف نموده، از تو می‌خواهم به حق جانشین شایسته بر تو و به وسیله او به درگاهت زاری می‌نمایم و او را پیش می‌اندازم پیشاپیش خواسته‌هایم این‌که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی، خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست آن صاحبان فرمانی که فرمان دادی به طاعتشان و بستگانی که به پیوند با آنان فرمان راندی، خویشاوندانی که امر نمودی به دوستی‌شان و سرپرستانی که به شناسایی حقّشان دستور دادی و اهل‌بیتی که از آنان پلیدی را بردی و پاکشان نمودی پاک‌کردنی کامل و شایسته که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.