کسانی که کارهای نیکو [به آخرت] بیاورند پاداشی بهتر از آن دارند، و در آن روز از هراسی شدید در امانند
(٨٩)
و آنان که کارهای زشت بیاورند [با] صورتهایشان در آتش افکنده میشود، [به آنان گویند:] آیا جز آنچه همواره انجام دادید پاداشتان دادهاند؟
(٩٠)
من فقط مأمورم پروردگار این شهر [مکه] را که به آن بسیار حُرمت نهاده بپرستم، آنکه همهچیز در سیطرۀ مالکیت و فرمانروایی اوست، و فرمان یافتهام که از تسلیمشدگان [به او] باشم
(٩١)
و [مأموریت دارم] که قرآن را [بر همۀ مردم] بخوانم، پس هرکه هدایت یابد به سود خود هدایت یافته، و هرکه منحرف شود [آثار شومِ انحراف متوجه خود اوست،] بگو: من فقط از هشداردهندگانم
(٩٢)
بگو: همۀ ستایشها ویژۀ خداوند است، بهزودی نشانههای قدرت خود را [که شکست شما و گرفتاریهای سخت دنیایی و عذاب آخرت است] به شما [حقستیزان] نشان خواهد داد، پس آنها را [بهخوبی] خواهید شناخت [ولی در آن وقت، ایمانآوردن سودی برای شما ندارد،] و پروردگارت از آنچه انجام میدهید بیخبر نیست
(٩٣)
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
طاء، سین، میم
(١)
این آیاتِ [با عظمتِ] کتاب روشنگر است
(٢)
بخشی از سرگذشت [مهم] موسی و فرعون را برای [پندگرفتنِ] مردمی که ایمان دارند به درستی و راستی بر تو میخوانیم
(٣)
مسلّماً فرعون در سرزمین [مصر] تکبّر و برتریجویی ورزید، و مردمش را بهصورت گروهگروه [و ملزم به پیروی بیچون و چرای از خود] کرد، طایفهای از آنان را به زبونی و درماندگی کشاند، پسرانشان را سر میبرید و دخترانشان را زنده میگذاشت، بیتردید او از تبهکارانِ فتنهانگیز بود
(٤)
ما میخواستیم به آنانکه در [آن] سرزمین به زبونی و درماندگی سوقشان دادند نعمتِ [باارزشِ نجات از ستم فرعونیان را] عطا کنیم، و آنان را پیشوایان و وارثان [اموال و سرزمینهای ستمگران] گردانیم
(٥)