- التوبة - جزء يازدههم - سوره توبه

وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ ۚ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَىٰ ۖ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ١٠٧ لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا ۚ لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَىٰ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ ۚ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا ۚ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ ١٠٨ أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ تَقْوَىٰ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ١٠٩ لَا يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْا رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلَّا أَنْ تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ١١٠ إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ١١١

و گروهی [از منافقان] مسجدی ساختند برای ضربه‌زدن به اسلام، و برای [تقویت و ترویج] کفر، و تفرقه‌افکنی بین مؤمنان، و کمین‌گاهی برای کسی که پیش از این با خدا و رسولش به جنگ برخاسته بود ، سوگندِ سخت می‌خورند که ما [با ساختنِ آن] جز نیکی [و خدمت] قصدی نداشتیم، ولی خداوند گواهی می‌دهد که اینان بی‌تردید [در همۀ ادعاهایشان] دروغگویند‌ (١٠٧) هرگز در آن مسجد [برای عبادت] نایست! قطعاً مسجدی که از نخستین روز بر پایۀ تقوا بنا شده شایسته‌تر است که در آن [به عبادت] بایستی، در آن مردانی هستند که خواهان پاکی [جسم و جان و اندیشه‌]اند، و خداوند پاکیخواهان را دوست دارد‌ (١٠٨) آیا کسی که بنای [کار]ش را بر پایۀ مستحکمِ تقوا و رضای الهی نهاده بهتر است، یا کسی که بنای [کار]ش را بر لب سراشیبی تُند نهاده که [زیرش] سست و فروریختنی است، و بنا و بناکننده‌اش در دوزخ سقوط کرده؟ خداوند مردم ستمکار را هدایت نمی‌کند‌ (١٠٩) همواره ساختمانی که بناکرده‌اند در دل‌هایشان مایۀ شک و تردید است، تا زمانی که دل‌هایشان [به سبب مرگ] پاره پاره شود، خداوند دانا و حکیم است‌ (١١٠) مسلّماً خداوند از مؤمنان جان‌ها و اموالشان را به بهای این‌که بهشت برای آنان باشد خریده، [مؤمنانی که] همواره در راه خدا نبرد می‌کنند، [دشمن را] می‌کشند و [خود] کشته می‌شوند، خداوند برعهدۀ خود در تورات و انجیل و قرآن به آنان وعدۀ بهشت داده؛ وعده‌ای ثابت و درست، چه کسی به عهدش از خدا وفادارتر است؟ پس [ای مؤمنان!] به [این] دادوستدی که با خداوند داشته‌اید خوش‌حال باشید، این است کامیابی بزرگ!‌ (١١١)