ای مؤمنان! اگر از کفرپیشگان اطاعت کنید شما را به [آیین جاهلی] گذشتگانتان بازمی‌گردانند، در نتیجه از تباه‌کنندگانِ [همۀ سرمایۀ وجودی خود] خواهید شد (١٤٩) [آنان نه سرپرست شمایند و نه شایستۀ اطاعتند،] بلکه خداوند سرپرست شماست و او بهترین یاری‌دهندگان است (١٥٠) به‌زودی در دل کافران به سبب این‌که بدون نازل‌شدنِ دلیلی چیزهایی را شریک خدا قرار دادند ترس می‌اندازیم، جایگاهشان آتش است، و بد است جایگاه ستمکاران! (١٥١) به‌یقین خداوند وعده‌اش را [در مورد شکست دشمن در جنگ اُحُد برای شما] تحقق بخشید، آن‌گاه که دشمنان را به خواست او تا مرز ریشه‌کن شدنشان می‌کشتید، [راه برای پیروزی نهایی و شکست قطعی دشمنان به روی شما باز بود] تا زمانی که [به علت چشم‌دوختن به مال دنیا] سست شدید، و [در کار جنگ و جمع‌آوری غنیمت و حفظ محل رخنۀ دشمن] به نزاع پرداختید، و پس از آن‌که آنچه را [از غنیمت و پیروزی] دوست داشتید به شما نشان داد [از دستورهای پیامبر که ضامن تداوم پیروزی بود] سرپیچی کردید، برخی از شما خواهان دنیا بودند و بعضی خواستار آخرت، سپس خداوند برای این‌که شما را امتحان کند [تا دنیاخواهان از آخرت‌خواهان مشخص گردند] شما را از [پیروزی بر] دشمن بازتان داشت، و همانا [به سبب ندامت از کارتان] از شما گذشت کرد؛ خداوند بر مؤمنان دارای احسان است (١٥٢) [به یاد آرید] زمانی که [از میدان جنگ تا مرز پنهان‌شدن از دیده‌ها] دور می‌شدید، و به هیچ‌کس توجه نداشتید درحالی‌که پیامبر [که پاسخ به دعوتش واجب است] شما را از پشت سرتان [برای دفاع از حق، و عقب‌راندنِ دشمن] فرامی‌خواند [و شما جواب نمی‌دادید]، پس خداوند شما را به اندوهی پی‌درپی مجازات کرد، تا این‌که [پس از آن] بر آنچه [از پیروزی و غنیمت] از دست داده‌اید، و به آنچه [از آسیب و شکست] به شما رسیده محزون نشوید؛ خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است (١٥٣) « 69 »
إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَىٰ أَحَدٍ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلَا تَحْزَنُوا عَلَىٰ مَا فَاتَكُمْ وَلَا مَا أَصَابَكُمْ ۗ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٥٣﴾ 
صفحه قبلي
ابتداي قرآن