[خداوند به این کافران] میفرماید: شما هم در بین امتهایی از جنّ و انس که پیش از شما درگذشتند [و دوزخی شدند] در آتش [دوزخ] درآیید! هرگاه گروهی وارد شوند [گروه] هممسلک خود را لعنت کنند تا همگی [با خواری] در آتش به هم بپیوندند، پیروان دربارۀ پیشوایانشان میگویند: پروردگارا! اینان ما را به گمراهی کشیدند، پس عذابشان را از آتش [دوزخ] دوچندان کن! [خداوند] میگوید: برای هرکدام [از شما پیروان و پیشوایان] دوچندان هست ولی خبر ندارید (٣٨) پیشوایان به پیروانشان میگویند: شما را بر ما هیچ برتری و امتیازی نیست [که عذابتان کمتر باشد]، پس به کیفر اعمال زشتی که همواره مرتکب میشدید عذاب را بچشید! (٣٩) بیتردید کسانی که آیات ما را انکار کردند و در برابر آنها تکبّر ورزیدند درهای آسمان [برای نزول رحمت] بر آنان گشوده نخواهد شد، و وارد بهشت هم نمیشوند مگر اینکه شتر در سوراخ سوزن درآید! گنهپیشگان را اینگونه مجازات میکنیم (٤٠) برای آنان بستری از دوزخ، و بر فرازشان پوششهایی [از آتش] است، و ستمکاران را به این صورت کیفر میدهیم (٤١) آنانکه ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند اهل بهشتند و در آن جاودانهاند، ما هیچکس را جز بهاندازۀ طاقتش تکلیف نمیکنیم (٤٢) آنچه از کینه در سینههایشان هست برمیکنیم، از زیر [کاخهای] آنان نهرها جاری است، میگویند: همۀ ستایشها ویژۀ خداست که ما را به این [سعادت اَبدی] هدایت کرد، و اگر خداوند ما را هدایت نمیکرد راه را نمییافتیم، مسلّم است که فرستادگانِ پروردگارمان حق را [برای هدایت انسان] آوردند. [در آن وقت] ندایشان میدهند: به پاداش اعمال شایستهای که همواره انجام میدادید این بهشت را ارمغانتان دادهاند (٤٣) « 155 »