- النور - جزء هجدهم - سوره نور

سُورَةٌ أَنْزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنْزَلْنَا فِيهَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ١ الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ٢ الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ ۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ ٣ وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ٤ إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ٥ وَالَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَدَاءُ إِلَّا أَنْفُسُهُمْ فَشَهَادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ ٦ وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ ٧ وَيَدْرَأُ عَنْهَا الْعَذَابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ ۙ إِنَّهُ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ ٨ وَالْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْهَا إِنْ كَانَ مِنَ الصَّادِقِينَ ٩ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ ١٠

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

[این] سوره‌ای است که آن را [از آسمانِ دانش خود] فرود آوردیم، و [یادگیری معارف و اجرای احکامِ] آن را واجب ساختیم، و در آن آیاتی روشن [و قابل فهم] نازل کردیم تا متذکرِ [حقایق] شوید‌ (١) هریک از زن و مرد زِناکار را صد تازیانه بزنید، و اگر به خداوند و روز قیامت مؤمن هستید نباید دلسوزی دربارۀ آن دو، شما را از [اجرای] قانونِ الهی بازدارد، و باید گروهی از مؤمنان شاهد مجازاتشان باشند‌ (٢) مرد زِناکار نباید جز با زن زِناکار یا زن مشرکه ازدواج کند، و زن زِناکار نباید جز با مرد زِناکار یا مرد مشرک عقد ازدواج ببندد، این [ازدواج] بر مؤمنان حرام شده است‌ (٣) کسانی که زنان پاکدامن را متهم [به زِنا] می‌کنند، سپس [برای ادعای خود] چهار شاهد نمی‌آورند به آنان هشتاد تازیانه بزنید، و هرگز شهادتی را از آنان نپذیرید، اینان همان منحرفان نافرمانند‌ (٤) به جز کسانی که بعد از این [کارِ زشت] بازگردند و [مفاسدشان را] اصلاح کنند، [دراین‌صورت بازگشتشان قبول است؛ زیرا] خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است‌ (٥) کسانی که همسران خود را [به زِنا] متهم می‌کنند و برای آنان شاهدانی جز خودشان نباشد، پس هرکدام [از آن شوهران و همسران] باید [برای اثبات ادعایش] چهار بار شهادت دهد که: سوگند به خدا مسلّماً [در این زمینه] از راست‌گویان است‌ (٦) و [مرتبۀ] پنجم آنکه [بگوید:] لعنت خدا بر او باد اگر [در این اتهام‌بستن] دروغگو باشد‌ (٧) و مجازات از آن زن [که مورد اتهام قرار گرفته] برداشته می‌شود درصورتی‌که چهار بار [بدین‌گونه] شهادت دهد که: به خداوند سوگند آن مرد دروغگوست‌ (٨) و [مرتبۀ] پنجم آنکه [بگوید:] خشم خداوند بر او باد اگر آن مرد [در این اتهام‌بستن] از راست‌گویان باشد‌ (٩) چنانچه احسان و مهرورزی خداوند بر شما نبود، و این‌که خداوند بسیار توبه‌پذیر و حکیم است، [به بلاها و کیفرهای سختی دچار می‌شدید‌] (١٠)