شماره سوره 6 نام سوره انعام تعداد آيات 165 مکي به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی همۀ ستایش‌ها ویژۀ خداوندی است که آسمان‌ها و زمین را آفرید، و تاریکی‌ها و روشنی را پدید آورد. [با این نشانه‌ها که شاهد بر یکتایی و ربوبیت اوست] باز کافران برای پروردگارشان [معبودهای باطل و بُت‌های بی‌هویت را] شریک و همتا قرار می‌دهند (١) اوست که شما را از گِلی ناچیز آفرید، آن‌گاه [برای زندگی شما در زمین] مدتی معین مقرر کرد، و مدتِ غیر قابل تغییر نزد اوست، [شگفتا! که] باز شما [در یکتایی و ربوبیت او] شک می‌کنید! (٢) اوست که در آسمان‌ها و زمین معبود یکتاست، نهان و آشکار شما را می‌داند، و به آنچه [از خیر و شرّ] به دست می‌آورید داناست (٣) هیچ آیه و معجزه‌ای از آیات و معجزات پروردگارشان برای آنان نیامد مگر آن‌که از آن روی‌گردانند (٤) آنان حق را هنگامی که به‌سویشان آمد منکر شدند، پس به‌زودی [ظهور و تحقق] اخباری که همواره به مسخره می‌گرفتند به آنان می‌رسد (٥) آیا ندانسته‌اند که پیش از اینان چه‌بسیار از امت‌ها را نابود کردیم، [امت‌هایی که] به آنان در پهنۀ زمین نعمت‌ها و امکاناتی دادیم که به شما نداده‌ایم، و باران‌های پی‌درپی و پُرریزش برای آنان فرستادیم، و نهرهایی از زیر پایشان جاری ساختیم، [ولی شدیداً ناسپاسی کردند،] در نتیجه همه را به کیفر گناهانشان نابود کردیم، و پس از آنان امت‌های دیگری را پدید آوردیم (٦) اگر ما نوشته‌ای را بر صفحه‌ای [برای هدایت اینان] بر تو نازل می‌کردیم که آن را با دست‌های خود لمس می‌کردند باز کافرانِ [متکبّرِ لجوج] می‌گفتند: این جز سِحری آشکار نیست! (٧) گفتند: چرا فرشته‌ای [که ما او را با چشم خود ببینیم] بر او نازل نشده است؟ اگر فرشته‌ای [که او را ببینند] می‌فرستادیم کار [نابودی این بهانه‌جویان] تمام می‌شد، و لحظه‌ای [برای توبه و اصلاح] مهلتشان نمی‌دادند (٨) « 128 »
صفحه قبلي
ابتداي قرآن