لطفا منتظر باشید
البقرة 
سوره آل عمران 
النساء 
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ ١٤٩ بَلِ اللَّهُ مَوْلَاكُمْ ۖ وَهُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ ١٥٠ سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا ۖ وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۚ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ ١٥١ وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا أَرَاكُمْ مَا تُحِبُّونَ ۚ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ۚ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ ۖ وَلَقَدْ عَفَا عَنْكُمْ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ ١٥٢ إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَىٰ أَحَدٍ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلَا تَحْزَنُوا عَلَىٰ مَا فَاتَكُمْ وَلَا مَا أَصَابَكُمْ ۗ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ١٥٣
ای مؤمنان! اگر از کفرپیشگان اطاعت کنید شما را به [آیین جاهلی] گذشتگانتان بازمی‌گردانند، در نتیجه از تباه‌کنندگانِ [همۀ سرمایۀ وجودی خود] خواهید شد‌ (١٤٩) [آنان نه سرپرست شمایند و نه شایستۀ اطاعتند،] بلکه خداوند سرپرست شماست و او بهترین یاری‌دهندگان است‌ (١٥٠) به‌زودی در دل کافران به سبب این‌که بدون نازل‌شدنِ دلیلی چیزهایی را شریک خدا قرار دادند ترس می‌اندازیم، جایگاهشان آتش است، و بد است جایگاه ستمکاران! (١٥١) به‌یقین خداوند وعده‌اش را [در مورد شکست دشمن در جنگ اُحُد برای شما] تحقق بخشید، آن‌گاه که دشمنان را به خواست او تا مرز ریشه‌کن شدنشان می‌کشتید، [راه برای پیروزی نهایی و شکست قطعی دشمنان به روی شما باز بود] تا زمانی که [به علت چشم‌دوختن به مال دنیا] سست شدید، و [در کار جنگ و جمع‌آوری غنیمت و حفظ محل رخنۀ دشمن] به نزاع پرداختید، و پس از آن‌که آنچه را [از غنیمت و پیروزی] دوست داشتید به شما نشان داد [از دستورهای پیامبر که ضامن تداوم پیروزی بود] سرپیچی کردید، برخی از شما خواهان دنیا بودند و بعضی خواستار آخرت، سپس خداوند برای این‌که شما را امتحان کند [تا دنیاخواهان از آخرت‌خواهان مشخص گردند] شما را از [پیروزی بر] دشمن بازتان داشت، و همانا [به سبب ندامت از کارتان] از شما گذشت کرد؛ خداوند بر مؤمنان دارای احسان است‌ (١٥٢) [به یاد آرید] زمانی که [از میدان جنگ تا مرز پنهان‌شدن از دیده‌ها] دور می‌شدید، و به هیچ‌کس توجه نداشتید درحالی‌که پیامبر [که پاسخ به دعوتش واجب است] شما را از پشت سرتان [برای دفاع از حق، و عقب‌راندنِ دشمن] فرامی‌خواند [و شما جواب نمی‌دادید]، پس خداوند شما را به اندوهی پی‌درپی مجازات کرد، تا این‌که [پس از آن] بر آنچه [از پیروزی و غنیمت] از دست داده‌اید، و به آنچه [از آسیب و شکست] به شما رسیده محزون نشوید؛ خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است (١٥٣)