شیوۀ کفرپیشگان همیشه چنین بوده است که هیچ پیامبری برایشان نیامد مگر اینکه گفتند: جادوگر یا دیوانه است!
(٥٢)
[شگفتا!] آیا [اقوام کافر در طول تاریخ] یکدیگر را به این[گونه داوری در حق پیامبران] سفارش کرده بودند؟ [نه،] بلکه [همۀ] آنان [در همۀ زمانها] مردمی سرکش و یاغی بودند
(٥٣)
بنابراین از این متکبّرانِ یاغی روی برتاب که [در این زمینه] درخور سرزنش نیستی
(٥٤)
[همواره] پند ده؛ زیرا پند به مؤمنان سود میبخشد
(٥٥)
جنّ و انس را جز برای اینکه مرا عبادت کنند نیافریدم
(٥٦)
از آنان هیچ رزقی نمیخواهم، و نمیخواهم که به من طعام دهند؛[زیرا من هیچ نیازی به آنان و عبادتشان ندارم، سودِ عبادت فقط برای خود آنان است]
(٥٧)
یقیناً خدا بسیار روزیدهنده، و دارای قدرتی استوار است
(٥٨)
بیگمان برای کسانی [از قوم تو] که [به آیات و بندگان من] ستم کردند سهمی [از عذابِ شدید] مانند سهم هممسلکانشان [از امتهای پیشین] است، بنابراین شتاب در آمدنش را نخواهند
(٥٩)
پس وای بر کافران از آن روز [دردناک]شان که همواره به آن تهدید میشوند
(٦٠)
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
سوگند به [کوه] طور!
(١)
و به کتاب [باعظمتِ] نوشتهشده
(٢)
در صفحهای باز و گسترده!
(٣)
و سوگند به این خانۀ آباد [کعبۀ مکرّمه]!
(٤)
و به آن سقف برافراشتهشده!
(٥)
و به آن دریای خروشان پُرآب!
(٦)
که بیتردید عذاب پروردگارت تحقق [و ظهور]ش حتمی است
(٧)
برای آن هیچ بازدارندهای نیست
(٨)
[و آن در] روزی [است] که آسمان به حرکتی پُرشتاب درآید
(٩)
و کوهها به شدت روان شوند
(١٠)
پس در آن روز وای بر انکارکنندگان حقایق!
(١١)
هم آنانکه با فرو رفتن [در باطل]، سرگرم بازیگریاند
(١٢)
[رستاخیز] روزی [است] که [انکارکنندگان را] با شدت بهسوی آتش دوزخ میرانند
(١٣)
[و به آنان گفته میشود:] این [همان] آتشی است که همواره آن را انکار میکردید
(١٤)