การชำระตนจากบาปด้วยการอิบาดะฮ์
“อิบาดะฮ์ (การนมัสการ) การยอมตนเป็นบ่าว และการรำลึกถึงพระผู้เป็นเจ้าอยู่ตลอดเวลานั้น จะช่วยเสริมสร้างจิตสำนึกทางศาสนาให้แก่มนุษย์ จะช่วยเพิ่มพูนความรักและความผูกพันต่อการทำความดีให้แก่เรา จะช่วยลดความปรารถนาและการโน้มนำไปสู่ความชั่วร้าย ความเสื่อมเสียและความผิดบาป”
ตามคำสอนของอิสลาม ทุกความผิดบาปนั้นจะมีผลทำให้เกิดความมืดมนและมัวหมองขึ้นในหัวใจของมนุษย์ และผลของมันจะทำให้ความรักและความปรารถนาในการทำความดีและความผูกพันอยู่กับพระผู้เป็นเจ้าลดน้อยลงไป ในขณะเดียวกัน จะเพิ่มความปรารถนาและความโน้มเอียงไปสู่ความผิดบาปอื่นๆ
ตรงกันข้าม อิบาดะฮ์ (การนมัสการ) การยอมตนเป็นบ่าวและการรำลึกถึงพระผู้เป็นเจ้าอยู่ตลอดเวลานั้น จะช่วยเสริมสร้างจิตสำนึกทางศาสนาให้แก่มนุษย์ จะช่วยเพิ่มพูนความรักและความผูกพันต่อการทำความดีให้แก่คนเรา จะช่วยลดความปรารถนาและการโน้มนำไปสู่ความชั่วร้าย ความเสื่อมเสียและความผิดบาป กล่าวคือ มันจะทำให้ความมัวหมองต่างๆ ที่เกิดจากความผิดบาปถูกขจัดออกไป ความปรารถนาในสิ่งดีงามและการทำความดีจะเข้ามาแทนที่มัน
ในหนังสือ “นะฮ์ญุลบะลาเฆาะฮ์” คุฏบะฮ์ (ธรรมเทศนา) บทที่ 190 ได้พูดถึงเรื่องเกี่ยวกับการนมาซ การจ่ายซะกาต (บริจาคทาน) และการปฏิบัติตามความไว้วางใจ (อะมานะฮ์) หลังจากคำแนะนำและการเน้นย้ำต่างๆ ในเรื่องของการนมาซแล้ว ท่านอิมามอะลี (อ.) ได้กล่าวว่า :
وَ انَّها لَتَحُتُّ الذُّنوبَ حَتَّ الْوَرَقِ وَ تُطْلِقُها اطْلاقَ الرِّبَقِ وَ شَبَّهَها رَسولُ اللَّهِ صلى الله علیه و آله بِالْحَمَّةِ تَکونُ عَلى بابِ الرَّجُلِ فَهُوَ یغْتَسِلُ مِنْها فِى الْیوْمِ وَاللَّیلَةِ خَمْسَ مَرّاتٍ، فَما عَسى انْ یبْقى عَلَیهِ مِنَ الدَّرَنِ؟
“และแท้จริงการนมาซนั้น จะทำให้บาปร่วงหล่นเหมือนกับการร่วงหล่นของใบไม้ และจะปลดเปลื้องบาปเหมือนกับการปลดเปลื้องเชือก (ออกจากคอผู้ที่ถูกพันธนาการ) ท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) ได้เปรียบมันไว้เหมือนกับตาน้ำร้อนที่อยู่หน้าประตูบ้านของคนเรา ซึ่งเขาจะชำระล้างร่างกายของตนเองในมันวันและคืนหนึ่งห้าครั้ง ดังนั้นด้วยกับการชำระล้างเช่นนี้ยังจะมีสิ่งสกปรกหลงเหลืออยู่บนร่างการของเขาอีกกระนั้นหรือ” (1)
แหล่งที่มา :
(1) ซีรีย์ ดัร นะฮ์ญุลบะลาเฆาะฮ์ หน้าที่ 96
ขอขอบคุณเว็บไซต์ซอฮิบซะมาน
source : alhassanain
