نهج البلاغه ( ترجمه استاد حسين انصاريان )

خطبه ها
خطبه 1	خطبه در ابتدای‌ آفرينش آسمان و زمين و آدم
خطبه 2	خطبه پس از بازگشت از صفّين
خطبه 3	خطبه معروف به شِقشِقيّه
خطبه 4	خطبه بعد از كشته شدن طلحه و زبير
خطبه 5	خطبه بعد از وفات پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله) در خطاب به عباس و ابوسفيان
خطبه 6	خطبه هنگامی‌ كه از او خواستند طلحه و زبير را دنبال نكند
خطبه 7	خطبه مريدان شيطان را مذمت می‌ نمايد
خطبه 8	خطبه برای‌ برگرداندن زبير به بيعت
خطبه 9	خطبه در وصف خود و دشمنانش در جمل
خطبه 10	خطبه در تحريك شيطان نسبت به اهل جمل و عواقب وخيم آن
خطبه 11	خطبه وقتی که در نبرد جمل پرچم را به دست فرزندش محمّد حنفيه داد
خطبه 12	خطبه وقتی‌ كه در نبرد جمل پيروز شد
خطبه 13	خطبه در نكوهش بصره و اهل آن پس از نبرد جمل
خطبه 14	خطبه در همين موضوع (بصره و مردم آن)
خطبه 15	خطبه در رابطه با برگرداندن املاك بيت المال
خطبه 16	خطبه هنگامی‌ كه در مدينه با او بيعت شد
خطبه 17	خطبه درباره كسی كه در ميان مردم عهده‌دار منصب قضاوت شود
خطبه 18	خطبه در نكوهش اختلاف علما در فتاوی‌
خطبه 19	خطبه به اشعث بن قيس
خطبه 20	خطبه در بيداری‌ از غفلت و توجه به حضرت حق
خطبه 21	خطبه در توجه به قيامت
خطبه 22	خطبه هنگامی‌ كه خبر بيعت شكنان جمل به حضرتش رسيد
خطبه 23	خطبه در دلداری‌ به تهيدستان و تأديب ثروتمندان
خطبه 24	خطبه در جنگ با مخالفان
خطبه 25	خطبه وقتی‌ به او خبر رسيد كه ارتش معاويه به شهرها دست‌اندازی‌ كرده‌اند
خطبه 26	خطبه در وصف حال مردم جاهلی‌ و دوران سكوت خود
خطبه 27	خطبه در نكوهش اصحاب از نرفتن به جهاد
خطبه 28	خطبه در بی‌وفايی‌ دنيا و توجه به آخرت
خطبه 29	خطبه پس از برنامه حكمين و تاخت و تاز ضحّاك بن قيس
خطبه 30	خطبه درباره قتل عثمان
خطبه 31	خطبه قبل از جنگ جمل
خطبه 32	خطبه در نكوهش زمان خود
خطبه 33	خطبه به هنگام خروجش برای‌ جنگ با اهل بصره
خطبه 34	خطبه در تحريك مردم برای‌ جنگ با شاميان
خطبه 35	خطبه بعد از جريان حكميت
خطبه 36	خطبه در ترساندن اهل نهروان
خطبه 37	خطبه در ذكر فضائل خود
خطبه 38	خطبه در تعريف شبهه
خطبه 39	خطبه در نكوهش ياران، و دعوت به جهاد
خطبه 40	خطبه زمانی‌ كه شنيد خوارج نهروان می‌گويند: لا حُكْمُ اِلاّ لِلّه
خطبه 41	خطبه در تحذير از مكر و حيله
خطبه 42	خطبه در نكوهش آرزوی‌ دراز و پيروزی‌ از هوای‌ نفس
خطبه 43	خطبه پس از آنكه جرير بن عبداللّه بَجَلی‌ را برای‌ بيعت گرفتن از معاويه فرستاد
خطبه 44	خطبه وقتی‌ كه مصلقه بن هُبَيره شيبانی‌ به سوی‌ معاويه فرار كرد
خطبه 45	خطبه در روز فطر در نكوهش دنيا
خطبه 46	خطبه وقتی‌ كه برای‌ حركت به شام تصميم گرفت
خطبه 47	خطبه درباره كوفه
خطبه 48	خطبه زمان رفتن به سوی‌ شام
خطبه 49	خطبه در توحيد الهی‌
خطبه 50	خطبه در بيان فتنه
خطبه 51	خطبه زمانی‌ كه ارتش معاويه در جنگ صفين آب را بر ياران آن حضرت بست
خطبه 52	خطبه در بی‌وفايی‌ دنيا
خطبه 53	خطبه در مسأله بيعت
خطبه 54	خطبه وقتی كه به نظر يارانش در اجازه برای‌ آغاز جنگ صفّين تأخير نمود
خطبه 55	خطبه در مقايسه ياران پيامبر با ياران خود
خطبه 56	خطبه در وصف معاويه
خطبه 57	خطبه در خطاب به خوارج نهروان
خطبه 58	خطبه زمانی‌ كه عزم بر جنگ خوارج داشت
خطبه 59	خطبه وقتی‌ كه خوارج به قتل رسيدند
خطبه 60	خطبه درباره خوارج
خطبه 61	خطبه زمانی‌ كه او را از ترور ترساندند
خطبه 62	خطبه در نكوهش دنيا
خطبه 63	خطبه در تشويق به عمل صالح
خطبه 64	خطبه در توحيد الهی‌
خطبه 65	خطبه در آداب جنگ
خطبه 66	خطبه در حق انصار
خطبه 67	خطبه وقتی‌ كه امارت مصر را به محمد بن ابوبكر واگذاشت
خطبه 68	خطبه در سرزنش اصحاب سست پيمان خود
خطبه 69	خطبه سحرگاه روزی‌ كه ضربت به فرق مباركش رسيد
خطبه 70	خطبه در سرزنش اهل عراق
خطبه 71	خطبه در آن درود فرستادن به پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله) را تعليم می‌دهد
خطبه 72	خطبه در بصره درباره مروان بن حَكَم
خطبه 73	خطبه زمانی‌ كه شورای‌ خلافت قصد بيعت با عثمان كرد
خطبه 74	خطبه زمانی‌ كه شنيد بنی‌اميّه او را متهم به قتل عثمان می‌كنند
خطبه 75	خطبه در تشويق به عمل صالح
خطبه 76	خطبه هنگامی‌ كه سعيد بن عاص حق او را بازداشت
خطبه 77	خطبه از دعاهای‌ آنحضرت
خطبه 78	خطبه وقتی‌ كه قصد حركت به سوی‌ خوارج نمود
خطبه 79	خطبه پس از پايان جنگ جمل در مذمّت زنان
خطبه 80	خطبه درباره زهد
خطبه 81	خطبه در وصف دنيا
خطبه 82	خطبه موسوم به «غرّاء» كه از خطبه‌های‌ اعجاب‌انگيز اوست
خطبه 83	خطبه درباره عمروعاص
خطبه 84	خطبه در صفات خداوند
خطبه 85	خطبه در توحيد الهی‌ و سفارش به تقوا و مشورت
خطبه 86	خطبه در وصف پرهيزكاران و فاسقان و مقام خاندان نبوت
خطبه 87	خطبه در بيان هلاكت مردم
خطبه 88	خطبه در حال مردم پيش از بعثت و پس از آن
خطبه 89	خطبه در توحيد الهی‌ و پند و اندرز
خطبه 90	خطبه معروف به خطبه اشباح
خطبه 91	خطبه به هنگامی‌ كه مردم پس از كشته شدن عثمان خواستند با او بيعت كنند
خطبه 92	خطبه در بيان فضل و علم خود، و خبر از فتنه بنی‌اميه
خطبه 93	خطبه در فضل رسول اكرم(صلی‌ الله عليه وآله) و پند و اندرز
خطبه 94	خطبه در حال مردم هنگام بعثت پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله)
خطبه 95	خطبه درباره پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله)
خطبه 96	خطبه در مقايسه ياران خود با ياران رسول خدا(صلی‌ الله عليه وآله)
خطبه 97	خطبه در ستم بنی‌اميّه
خطبه 98	خطبه در گريز از دنيا
خطبه 99	خطبه درباره پيامبر و خاندان او
خطبه 100	خطبه مشتمل بر خبر از حوادث ناگوار
خطبه 101	خطبه در زمينه سختی‌ها
خطبه 102	خطبه در تشويق به زهد
خطبه 103	خطبه درباره پيامبر و فضيلت خويش
خطبه 104	خطبه در وصف پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله) و تهديد بنی‌اميّه و پند به مردم
خطبه 105	خطبه در زمينه برتری‌ اسلام، و توصيف پيامبر اكرم، آنگاه توبيخ اصحاب
خطبه 106	خطبه در يكی‌ از ايّام صفّين
خطبه 107	خطبه در پيشگويی‌ از حوادث آينده
خطبه 108	خطبه درباره قدرت خداوند و حوادث مرگ و قيامت
خطبه 109	خطبه چيزی‌ كه متوسلان به خداوند پاك و بزرگ به آن توسل جستند
خطبه 110	خطبه در نكوهش دنيا
خطبه 111	خطبه درباره ملك‌الموت و قبض روح مردم
خطبه 112	خطبه در نكوهش دنيا
خطبه 113	خطبه در پند و اندرز مردم
خطبه 114	خطبه در طلب باران
خطبه 115	خطبه در اندرز به ياران
خطبه 116	خطبه در نكوهش كسانی‌ كه به مال و جان بُخل می‌ورزند
خطبه 117	خطبه درباره ياران شايسته خود
خطبه 118	خطبه زمانی‌كه مردم را جمع نمود و آنان را به جهاد ترغيب فرمود
خطبه 119	خطبه در فضيلت خود و موعظه ياران
خطبه 120	خطبه بعد از ليلة الهرير
خطبه 121	خطبه در خطاب به خوارج
خطبه 122	خطبه هنگام نبرد صفين به يارانش فرمود
خطبه 123	خطبه در فرار ياران
خطبه 124	خطبه در ترغيب يارانش به جهاد
خطبه 125	خطبه در رابطه با خوارج وقتی‌ كه حكميت را انكار كردند
خطبه 126	خطبه وقتی‌ به او گفتند كه چرا در تقسيم بيت‌المال ميان همه مساوات می‌كند
خطبه 127	خطبه باز هم به خوارج
خطبه 128	خطبه از پيشامدها و فتنه‌های‌ بصره خبر می‌دهد
خطبه 129	خطبه درباره پيمانه‌ها و ترازوها
خطبه 130	خطبه به ابوذر(رحمه الله) هنگامی‌ كه او را به ربذه تبعيد كردند
خطبه 131	خطبه در فلسفه قبول حكومت و توصيف امام حق
خطبه 132	خطبه در پند و اندرز و انديشيدن از مرگ
خطبه 133	خطبه در عظمت خداوند، قرآن، پيامبر و در رابطه با دنيا
خطبه 134	خطبه به عمر بن خطاب وقتی‌ برای‌ رفتن به جنگ با روميان با حضرت مشورت كرد
خطبه 135	خطبه وقتی‌ بين آن حضرت و عثمان مشاجره‌ای‌ درگرفت
خطبه 136	خطبه درباره بيعت خود
خطبه 137	خطبه درباره طلحه و زبير
خطبه 138	خطبه در آن به فتنه‌ها (و حكومت امام عصر(عليه السلام)) اشاره می‌فرمايد
خطبه 139	خطبه به هنگام شورا
خطبه 140	خطبه در نهی‌ از غيبت مردم
خطبه 141	خطبه درباره نهی‌ از غيبت
خطبه 142	خطبه درباره نيكی‌ به نااهل
خطبه 143	خطبه در طلب باران
خطبه 144	خطبه در بعثت پيامبر و فضل اهلبيت
خطبه 145	خطبه در فنای‌ دنيا و نكوهش بدعت
خطبه 146	خطبه به عمر بن خطاب وقتی‌كه برای‌ رفتن به جنگ ايرانيان با حضرت مشورت كرد
خطبه 147	خطبه در فلسفه بعثت، حوادث آينده و پند و اندرز
خطبه 148	خطبه درباره اهل بصره
خطبه 149	خطبه پيش از درگذشت از دنيا
خطبه 150	خطبه در آن اشاره به فتنه‌ها دارد
خطبه 151	خطبه در تحذير از فتنه‌ها
خطبه 152	خطبه در صفات خداوند و پيشوايان دين
خطبه 153	خطبه در فضائل اهل بيت
خطبه 154	خطبه در آن شگفتي‌های‌ آفرينش شبپره را بيان می‌كند
خطبه 155	خطبه خطاب به اهل بصره در خبر از پيشامدهای‌ سخت
خطبه 156	خطبه در تشويق به پرهيزكاری‌
خطبه 157	خطبه درباره پيامبر و قرآن، و دولت بنی‌اميّه
خطبه 158	خطبه درباره خوشرفتاری‌ خود با مردم
خطبه 159	خطبه در توحيد الهی‌ و شرح حال برخی‌ از پيامبران
خطبه 160	خطبه در وصف پيامبر و خاندان آن حضرت
خطبه 161	خطبه در پاسخ يكی‌ از يارانش كه پرسيد
خطبه 162	خطبه در توحيد الهی‌
خطبه 163	خطبه به هنگامی‌كه نزد آن حضرت آمدند و از اعمال ناپسند عثمان شكايت كردند
خطبه 164	خطبه در شگفتی‌های‌ آفرينش طاووس
خطبه 165	خطبه در امر به الفت، و وصف بنی‌اميّه و ياران خويش
خطبه 166	خطبه در ابتدای‌ حكومتش
خطبه 167	خطبه پس از بيعت با حضرت
خطبه 168	خطبه به هنگام رفتن اصحاب جمل به شهر بصره
خطبه 169	خطبه چون به بصره نزديك شد
خطبه 170	خطبه به وقت تصميم رويارويی‌ با لشگر معاويه در صفّين
خطبه 171	خطبه در دفاع از حق خويش، و نكوهش اهل جمل
خطبه 172	خطبه در اينكه چه كسی‌ شايسته خلافت است، و سفارش به تقوا و گريز از دنيا
خطبه 173	خطبه درباره طلحه بن عبيداللّه
خطبه 174	خطبه در پند و اندرز، و بيان نزديكی‌ خود به پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله)
خطبه 175	خطبه در پند و اندرز و فضل قرآن و نهی‌ از بدعت
خطبه 176	خطبه درباره حكمين
خطبه 177	خطبه در توحيد و تقوای‌ الهی‌
خطبه 178	خطبه در پاسخ ذِغلِب يَمانی‌ در رؤيت خداوند
خطبه 179	خطبه در نكوهش اصحابش
خطبه 180	خطبه در حق كسانی‌ كه قصد داشتند به خوارج ملحق شوند
خطبه 181	خطبه در توحيد الهی‌ و يادی‌ از ياران شهيد خود در صفّين
خطبه 182	خطبه در بيان قدرت خداوند و فضل قرآن و سفارش به تقوا
خطبه 183	خطبه به برج بن مُسهِر طائی‌ كه از خوارج بود
خطبه 184	خطبه به همّام درباره پرهيزكاران
خطبه 185	خطبه درباره منافقين
خطبه 186	خطبه در ستايش خدا و پيامبر و پند و اندرز
خطبه 187	خطبه درباره بعثت پيامبر و گريز از دنيا
خطبه 188	خطبه درباره اختصاص خود به پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله)
خطبه 189	خطبه در سفارش به تقوا و وصف اسلام و پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله)
خطبه 190	خطبه در وصيّت به يارانش
خطبه 191	خطبه درباره معاويه
خطبه 192	خطبه در پايداری‌ در راه حق
خطبه 193	خطبه هنگام دفن سرور زنان جهان حضرت فاطمه(عليها السلام)
خطبه 194	خطبه در گريز از دنيا
خطبه 195	خطبه ياران خود را در بسياری‌ از اوقات به آن پند می‌داد
خطبه 196	خطبه بعد از بيعت طلحه و زبير به آنها فرمود
خطبه 197	خطبه‌ای در زمانی که شنيد عده‌ای‌ از يارانش به وقت نبرد صفّين به اهل شام دشنام می‌‌دهند
خطبه 198	خطبه در نبرد صفّين درباره فرزند خود حسن(عليه السلام)
خطبه 199	خطبه زمانی‌ كه يارانش درباره حكميت با او دچار اختلاف شدند
خطبه 200	خطبه زمانی‌ كه در بصره به عيادت علاء بن زياد حارثی‌ رفت
خطبه 201	خطبه وقتی‌ از او درباره احاديث دروغ و اخبار ضد و نقيض پرسيدند
خطبه 202	خطبه در قدرت خداوند و خلقت زمين
خطبه 203	خطبه در تحريك ياران خود به جهاد با شاميان
خطبه 204	خطبه در تمجيد خداوند
خطبه 205	خطبه در وصف پيامبر و عالمان، و اندرز مردم
خطبه 206	خطبه از دعاهای‌ آن حضرت
خطبه 207	خطبه در صفّين بيان فرمود
خطبه 208	خطبه در شكايت از قريش
خطبه 209	خطبه در جمل وقتی‌ از كنار كشته طلحه و عبدالرّحمن بن عتّاب عبور كرد
خطبه 210	خطبه در وصف سالكان
خطبه 211	خطبه در ترغيب يارانش به جهاد
خطبه 212	خطبه بعد از تلاوت آيه «الهيكم التكاثر حتی‌ زرتم المقابر»
خطبه 213	خطبه به وقت تلاوت آيه «رجال لاتلهيهم تجارة و لا بيع عن ذكر الله»
خطبه 214	خطبه به هنگام تلاوت آيه «يا ايها الانسان ما غرّك بربك الكريم»
خطبه 215	خطبه در بيزاری‌ از ظلم
خطبه 216	خطبه در طلب فراوانی‌ روزی‌
خطبه 217	خطبه در گريز از دنيا
خطبه 218	خطبه در وصف عاشقان خدا
خطبه 219	خطبه درباره يكی‌ از حاكمان
خطبه 220	خطبه در توصيف بيعت مردم با آن جناب بر خلافت
خطبه 221	خطبه درباره تقوا و كوشش در عمل
خطبه 222	خطبه در ذی‌قار به وقت حركت به بصره
خطبه 223	خطبه به عبدالله بن زمعه كه از شيعيان بود
خطبه 224	خطبه در فضل اهل‌بيت و نكوهش زمانه خود
خطبه 225	خطبه در بيان علت اختلاف ظاهر و باطن مردم
خطبه 226	خطبه به وقت غسل و تجهيز رسول خدا(صلی‌ الله عليه وآله)
خطبه 227	خطبه در حمد و ستايش پيامبر و عجايب آفرينش
خطبه 228	خطبه در توحيد حق
خطبه 229	خطبه در بيان پيشامدهای‌ ناگوار
خطبه 230	خطبه در سفارش به تقوا و ياد مرگ
خطبه 231	خطبه درباره ايمان و هجرت
خطبه 232	خطبه در ستايش الهی‌ و سفارش به تقوا
خطبه 233	باز هم در ستايش الهی‌ و سفارش به تقوا
خطبه 234	خطبه به نام قاصعه در مذمّت ابليس ملعون
خطبه 235	خطبه به عبداللّه بن عباس در زمانی‌ كه عثمان در محاصره بود
خطبه 236	خطبه در بيان وضع خود پس از هجرت پيامبر(صلی‌ الله عليه وآله) و ملحق شدن به آن حضرت
خطبه 237	خطبه در تشويق به عمل
خطبه 238	خطبه درباره حكمين و سرزنش اهل شام
خطبه 239	خطبه در رابطه با فضائل آل محمّد(عليهم السلام)
نامه ها
نامه 1	نامه نامه به مردم كوفه زمانی‌ كه از مدينه به بصره می‌رفت
نامه 2	نامه به مردم كوفه پس از فتح بصره
نامه 3	نامه به شريح قاضی‌
نامه 4	نامه به بعضی‌ از فرماندهان ارتش خود
نامه 5	نامه به اشعث بن قيس عامل آذربايجان
نامه 6	نامه به معاويه در لزوم بيعت با آن حضرت
نامه 7	نامه در پاسخ معاويه كه ردّ بيعت آن حضرت روا نيست
نامه 8	نامه به جرير به عبداللّه بَجَلی‌، وقتی‌ او را نزد معاويه فرستاد
نامه 9	نامه به معاويه در فداكاری‌ مسلمانان
نامه 10	نامه به معاويه كه آن حضرت را به جنگ فرا خوانده بود
نامه 11	نامه به هنگامی‌ كه لشگری‌ را به سوی‌ دشمن فرستاد
نامه 12	نامه به معقل بن قيس رياحی‌
نامه 13	نامه به دو نفر از اميران لشگر
نامه 14	نامه به لشگر خود پيش از ديدار با دشمن در صفّين
نامه 15	نامه دعای‌ آن حضرت هنگام برخورد با دشمن در وقت جنگ
نامه 16	نامه به يارانش وقت جنگ
نامه 17	نامه در جواب به نامه معاويه
نامه 18	نامه به عبداللّه بن عباس فرماندارش در بصره
نامه 19	نامه به بعضی‌ از كارگزارانش
نامه 20	نامه به زياد بن ابيه زمانی‌ كه در حكومت بصره جانشين عبداللّه بن عباس بود
نامه 21	نامه باز به زياد بن ابيه
نامه 22	نامه به عبداللّه بن عباس
نامه 23	نامه پس از آنكه ابن ملجم وی‌ را ضربت زد
نامه 24	نامه درباره مصرف اموالش پس از مرگ، كه بعد از برگشت از صفّين نوشت
نامه 25	نامه به كسی‌ كه مأمور جمع آوری‌ زكات از طرف حضرت می‌ شد
نامه 26	نامه به يكی‌ از كارگزارانش زمانی‌ كه او را برای‌ جمع آوری‌ زكات فرستاد
نامه 27	نامه به محمّد به ابوبكر(رضي الله عنه) وقتی‌ او را به حكومت مصر گماشت
نامه 28	نامه در جواب معاويه، كه از بهترين نامه هاست
نامه 29	نامه به اهل بصره
نامه 30	نامه به معاويه در ترس از عاقبت وخيم او
نامه 31	نامه به حضرت مجتبی‌(عليه السلام) (يا محمّد حنفيّه)
نامه 32	نامه به معاويه كه ياران خود را گمراه كرده بود
نامه 33	نامه به قُثَم بن عباس فرماندارش در مكّه
نامه 34	نامه به محمد بن ابوبكر بعد از عزل او از حكومت مصر
نامه 35	نامه به عبداللّه بن عباس پس از شهادت محمّد بن ابوبكر در مصر
نامه 36	نامه به برادرش عقيل درباره لشگری‌ كه به سوی‌ برخی‌ دشمنان فرستاده بود
نامه 37	نامه به معاويه در رابطه با قتل عثمان
نامه 38	نامه به اهل مصر، زمانی‌ كه مالك اشتر را زمامدار آنان نمود
نامه 39	نامه به عمرو بن عاص
نامه 40	نامه به يكی‌ از كارگزارانش در نكوهش و تهديد او
نامه 41	نامه به يكی‌ از كارگزارانش كه خيانت كرده بود
نامه 42	نامه به عمر بن ابی‌ سَلَمه مخزومی‌، كارگزار حضرت در بحرين
نامه 43	نامه به اهل مصر كه با مالك اشتر فرستاد
نامه 44	نامه به زياد بن ابيه درباره برادرخواندگی‌ او با معاويه
نامه 45	نامه به عثمان بن حُنَيف انصاری‌، كارگزارش در بصره
نامه 46	نامه به يكی‌ ازكارگزارانش در رفتار با مردم
نامه 47	نامه به حسن و حسين(عليهما السلام) وقتی‌ كه ابن ملجم (لعنة اللّه عليه) به او ضربت زد
نامه 48	نامه به معاويه درباره حكميت
نامه 49	نامه به معاويه در تحذير از دنيا
نامه 50	نامه به اميران سپاه خود
نامه 51	نامه به مأموران ماليات
نامه 52	نامه به كارگزاران شهرها در رابطه با وضع نماز
نامه 53	نامه عهدنامه مكتوب برای‌ مالك اشتر نخعی‌
نامه 54	نامه توسط عمران بن حُصَين خُزاعی‌ به جانب طلحه و زبير
نامه 55	نامه به معاويه در تهديد او
نامه 56	نامه به شريح بن هانی‌
نامه 57	نامه به اهل كوفه، زمانی‌ كه از مدينه عازم بصره بود
نامه 58	نامه به اهالی‌ شهرها، كه در آن جريان صفّين را گزارش نموده
نامه 59	نامه به اسوَد بن قُطبه فرمانده سپاه حُلوان
نامه 60	نامه به كارگزارانی‌ كه سپاهيان از منطقه مأموريت آنان می‌گذشتند
نامه 61	نامه به كميل بن زياد نخعی‌، به وقتی‌ كه عامل او در هيت بود
نامه 62	نامه به اهل مصر كه با مالك اشتر فرستاد
نامه 63	نامه به ابوموسی‌ اشعری‌ كه كارگزارش در كوفه بود
نامه 64	نامه در جواب نامه معاويه
نامه 65	نامه باز هم به معاويه
نامه 66	نامه به عبداللّه بن عباس
نامه 67	نامه به قُثَم بن عباس كه عامل حضرت در مكه بود
نامه 68	نامه به سلمان فارسی‌(رحمه الله) پيش از خلافت خود
نامه 69	نامه به حارث هَمْدانی‌ در پند و اندرز
نامه 70	نامه به سهل بن حُنَيف انصاری‌ كه كارگزار حضرت در مدينه بود
نامه 71	نامه به منذر بن جارود عبدی‌ كه او را در بعضی‌ نواحی‌ به كار گمارد
نامه 72	نامه به عبداللّه بن عباس(رحمه الله)
نامه 73	نامه به معاويه و تحقير او
نامه 74	نامه عهدنامه ای‌ كه ميان قبيله ربيعه و اهل يمن نگاشت
نامه 75	نامه در آغاز بيعتِ مردم با آن حضرت به خلافت
نامه 76	نامه به عبداللّه بن عباس، وقتی‌ كه او را در بصره به جای‌ خود قرار داد
نامه 77	نامه باز هم به عبداللّه بن عباس، زمانی‌ كه او را برای‌ گفتگو با خوارج فرستاد
نامه 78	نامه در پاسخ نامه ای‌ كه ابوموسی‌ اشعری‌ از محل تحكيم فرستاده بود
نامه 79	نامه به سرداران لشگر به وقتی‌ كه به خلافت رسيد
حکمت ها و سخنان کوتاه
1	حكمتها و سخنان كوتاه
2	گزيده سخنان مشكل آن حضرت كه نياز به تفسير دارد