مطلبى كه در نظرم هست عرض كنم، به مناسبت انتساب اين ايام به امام چهارم عليه‌الصلاةوالسلام است. چون بيست‌وپنجم ماه محرم، بنا به روايتى كه شايد هم روايت و قول قويتر باشد وفات امام چهارم است. آن بزرگوار، تقريبا سى‌وچهار سال بعد از حادثه‌ى كربلا، در محيط اسلامى آن روز زندگى كرد و اين زندگى، از همه جهت يكى از زندگيهاى پر از درس است كه اى كاش كسانى‌كه از كيفيات عالى اين زندگى آگاهى دارند، آن را براى مردم، براى مسلمين و حتى براى غيرمسلمانان تشريح مى‌كردند، تا معلوم مى‌شد كه چگونه چهارمين امام بزرگوار ما، بعد از حادثه‌ى عاشورا كه ضربه‌ى عظيمى بر پيكر اسلام ناب و راستين بود، توانست يك تنه بايستد و مانع از ويران شدن بناى دين شود. اگر تلاشهاى امام سجاد عليه‌الصلاةوالسلام نبود، شهادت امام حسين عليه‌الصلاةوالسلام ضايع شده بود و آثار آن نمى‌ماند. سهم امام چهارم، سهم عظيمى است. در زندگى امام چهارم، چند رشته كار وجود دارد كه يكى از آنها، همين رشته‌ى اخلاق است. يعنى تربيت و تهذيب اخلاق جامعه‌ى اسلامى.
منبع : منبع: بيانات مقام معظم رهبری در ديدار كاركنان «وزارت آموزش و پرورش»، «سازمان بهزيستى» و «سازمان تأمين اجتماعى» 23/04/1372.
