مصيبتها و مظلوميتها رمز پيروزى و بقاى نهضت سيدالشهداء

 از همین جهت است که مى بینیم در جریان قیام سیدالشهداء حوادث و مصیبتها به گونه اى انجام گرفته است که هر چه بیشتر موجب تحریک عواطف مسلمانان و بلکه هر انسانى مى شود، و همین رمز موفقیت و بقاء اسلام و قیام امام حسین علیه السلام است ، و این خود یک معجزه الهى است ، که شقاوت دشمنان را ابزار پیروزى و انجام اهداف خود قرار داده است . و این است ، رمز بزرگ قیام عاشورا.
و به همین جهت است که مى بینیم ، از جانب خداوند و پیامبر و ائمه اطهار علیهم السلام ، محور بقاء دین را در جریان کربلا قرار داده اند.
و از جوانب مختلف به جریان کربلا پر و بال داده اند، آرى خداوند مى خواهد از راه امام حسین دین خود را حفظ کند و لذا ابزار لازم را براى این کار فراهم کرده است ، همانند تاکید فراوان در زیارت امام حسین ، در تمام ایام سال ، مخصوصا روزها و شبهاى پر ارزش ، ثواب شعر گفتن ، گریه کردن ، یاد او هنگام آب خوردن ، شفا در تربت اوست ، اجابت دعا در تحت قبه اوست ، امامت در اولاد اوست ، و مسائلى از این قبیل که بعدا توضیح خواهیم داد انشاء الله .
و به همین جهت است که محور بقاء دین را در مصیبت پیامبر و امیرالمؤ منین و سایر ائمه اطهار علیهم السلام قرار ندادند، نه از این جهت که حضرت امام حسین افضل باشد، خیر، سخن در افضل بودن نیست ، سخن در این است که کیفیت شهادت امام حسین و یارانش به گونه اى است که براى تحریک عواطف و تاءثیر در نفوس کاربرد زیادترى دارد، این کیفیت - مظلومیت در آن درجه و با آن شرائط را - هیچ کدام از خاندان عصمت نداشتند، و اسلام براى بقا خود، احتیاج به شهادت مظلومانه امام حسین و خاندان و یاورانش داشت و دارد، و از همین رهگذر است که رمز موفقیت قیام عاشورا را در عظمت بى تردید رهبر آن ، و از طرف دیگر در فساد و تباهى دشمن رودرروى سیدالشهداء یعنى یزید و بالاخره در شقاوت و مصائب و صحنه هاى دلخراشى که در شهادت و اسارت سیدالشهداء و خاندانش انجام گرفت ، باید جستجو کرد. ما راجع به عظمت سیدالشهداء در اول کتاب اندکى صحبت کردیم ، اکنون نسبت به معرفى یزید و فساد و تباهى او اندکى سخن مى گوئیم و سپس گوشه هائى از صحنه هاى تکان دهنده و تاسف بار نهضت عاشورا را متذکر مى شویم .
خون او تفسیر این اسرار کرد         ملت خوابیده را بیدار کرد
رمز قرآن از حسین آموختیم         زآتش او شعله ها اندوختیم
اى صبا اى پیک دورافتادگان         اشک ما را بر مزار او رسان

نویسنده: سید محمد نجفى یزدى