بدانكه اين ماه و ماه شعبان و ماه رمضان در شرافت تمامند و روايت بسيار در فضيلت آنها واردشده بلكه ازحضرت رسول صلى الله عليه وآله روايت شده كه ماه رجب ماه بزرگ خداست وماهى در حرمت و فضيلت به آن نميرسد و قتال با كافران در اين ماه حرامست و رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امّت من است كسى كه يك روز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خشنودى بزرگ خدا گردد و غضب الهى از او دور گردد و درى از درهاى جهنّم بر روى او بسته گردد و از حضرت موسى بن جعفرعليه السلام منقول است كه هر كه يكروز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنّم يكساله راه از او دور شود و هر كه سه روز از آنرا روزه دارد بهشت او را واجب گردد و ايضاً فرمود كه رجب نام نَهرى است در بهشت از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر هر كه يكروز از رجب را روزه دارد البتّه از آن نهر بياشامد و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه حضرت رسول صلى الله عليه وآله فرموده كه ماه رجب ماه استغفار اُمّت من است پس در اين ماه بسيار طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را اَصَبّ مى گويند زيرا كه رحمت خدا در اين ماه بر اُمّت من بسيار ريخته مى شود پس بسيار بگوئيد: اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ، و ابن بابويه بسند معتبر از سالم روايت كرده است كه گفت رفتم بخدمت حضرت صادق عليه السلام در اواخر ماه رجب كه چند روز از آن مانده بود چون نظر مبارك آن حضرت بر من افتاد فرمود كه آيا روزه گرفته اى در اين ماه گفتم نه واللَّه اى فرزند رسول خدا فرمود كه آنقدر ثواب از تو فوت شده است كه قدر آنرا بغير خدا كسى نمى داند بدرستيكه اين ماهيست كه خدا آنرا بر ماههاى ديگر فضيلت داده و حُرمت آنرا عظيم نموده و براى روزه داشتن آن گرامى داشتن را بر خود واجب گردانيده پس گفتم يَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اگر در باقيمانده اينماه روزه بدارم آيا ببعضى از ثواب روزه داران آن فايز مى گردم فرمود اى سالم هر كه يكروز از آخر اين ماه روزه بدارد خدا او را ايمن گرداند از شدّت سَكَراتِ مرگ و از هَوْل بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر كه دو روز از آخر اين ماه روز دارد بر صراط بآسانى بگذرد و هر كه سه روز از آخر اين ماه را روزه دارد ايمن گردد از ترس بزرگ روز قيامت و از شدّتها و هَوْلهاى آنروز و بَرات بيزارى از آتش جهنّم به او عطا كنند و بدانكه از براى روزه ماه رجب فضيلت بسيار وارد شده است و روايت شده كه اگر شخص قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواندتا ثواب روزه آن را دريابد:
سُبْحانَ الْإِلهِ الْجَليلِ، سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاَّ لَهُ، سُبْحانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ، سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ.
اعمال مشتركه ماه رجب
اوّل آنكه در تمام ايّام ماه رجب بخواند اين دعا را كه روايت شده حضرت امام زين العابدين عليه السلام در حجر در غُرّه رجب خواند:
يا مَنْ يَمْلِكُ حَوآئِجَ السَّآئِلينَ ويَعْلَمُ ضَميرَ الصَّامِتينَ، لِكُلِّ مَسْئَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حاضِرٌ، وَجَوابٌ عَتيدٌ، اَللّهُمَّ وَمَواعيدُكَ الصَّادِقَةُ، واَياديكَ الفاضِلَةُ وَرَحْمَتُكَ الواسِعَةُ، فَاَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، واَنْ تَقْضِىَ حَوائِجى لِلدُّنْيا وَالْأخِرَةِ، اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْ ءٍ قَديرٌ.
دويّم بخواند اين دعا
راكه حضرت صادق عليه السلام در هر روز ماه رجب مى خواندند
خابَ الوافِدُونَ عَلى غَيْرِكَ، وَخَسِرَ المُتَعَرِّضُونَ اِلاَّ لَكَ، وَضاعَ المُلِمُّونَ اِلاَّ بِكَ، وَاَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ اِلاَّ مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ، بابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبينَ، وَخَيْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبينَ، وَفَضْلُكَ مُباحٌ لِلسَّآئِلينَ، وَنَيْلُكَ مُتاحٌ لِلأمِلينَ، وَرِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاكَ، وَحِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ ناواكَ، عادَتُكَ الْإِحْسانُ اِلَى الْمُسيئينَ، وَسَبيلُكَ الإِبْقآءُ عَلَى الْمُعْتَدينَ، اَللّهُمَ فَاهْدِنى هُدَى الْمُهْتَدينَ، وَارْزُقْنىِ اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدينَ، وَلاتَجْعَلْنى مِنَ الْغافِلينَ الْمُبْعَدينَ، واغْفِرْلى يَوْمَ الدّينِ
سيّم شيخ در مصباح فرموده مُعَلَّى بن خُنَيْس از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود بخوان در ماه رجب
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرينَ لَكَ، وَعَمَلَ الْخائِفينَ مِنْكَ، وَيَقينَ الْعابِدينَ لَكَ، اَللّهُمَّ اَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ، وَاَنَا عَبْدُكَ الْبآئِسُ الْفَقيرُ، اَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَميدُ وَاَنَا الْعَبْدُ الذَّليلُ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاْمْنُنْ بِغِناكَ عَلى فَقْرى ، وَبِحِلْمِكَ عَلى جَهْلى ، وَبِقُوَّتِكَ عَلى ضَعْفى يا قَوِىُّ يا عَزيزُ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الْأَوصيآءِ الْمَرْضيِّينَ وَاكْفِنى ما اَهَمَّنى مِنْ اَمْرِ الدُّنْيا وَالآخِرَةِ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ
مؤلف گويد: كه سيّد بن طاوُس نيز اين دعا را در اقبال روايت كرده و از روايت او ظاهر مى شود كه اين دعا جامعترين دعاها است و در همه اوقات مى توان خواند چهارم و نيز شيخ فرموده كه مستحبّ است بخوانند در هر روز اين دعا را
اَللّهُمَّ يا ذَاالْمِنَنِ السَّابِغَةِ، وَالْألاءِ الْوازِعَةِ، والرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ، وَالْقُدْرَةِ الْجامِعَةِ، وَالنِّعَمِ الْجَسْيمَةِ، وَالْمَواهِبِ الْعَظيمَةِ، وَالْأَيادِى الْجَميلَةِ، والْعَطايَا الْجَزيلَةِ، يا مَنْ لا يُنْعَتُ بِتَمْثيلٍ، وَلا يُمَثَّلُ بِنَظيرٍ، وَلا يُغْلَبُ بِظَهيرٍ، يا مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ، وَاَلْهَمَ فَاَنْطَقَ، وَابْتَدَعَ فَشَرَعَ، وَعَلا فَارْتَفَعَ، وَقَدَّرَ فَاَحْسَنَ، وَصَوَّرَ فَاَتْقَنَ، وَاحْتَجَّ فَاَبْلَغَ، وَاَنْعَمَ فَاَسْبَغَ، وَاَعْطى فَاَجْزَلَ، وَمَنَحَ فَاَفْضَلَ، يا مَنْ سَما فِى الْعِزِّ فَفاتَ نَواظِرَ الْأَبْصارِ، وَدَنا فِى الُّلطْفِ فَجازَ هَواجِسَ الْأَفْكارِ، يا مَنْ تَوَحَّدَ باِلْمُلكِ فَلا نِدَّ لَهُ فى مَلَكُوتِ سُلْطانِهِ، وَتفَرَّدَ بِالْألاءِ وَالْكِبرِيآءِ فَلا ضِدَّ لَهُ فى جَبَرُوتِ شَاْنِهِ، يا مَنْ حارَتْ فى كِبْرِيآءِ هَيْبَتِهِ دَقايِقُ لَطايِفِ الْأَوْهامِ، وَانْحَسَرَتْ دُونَ اِدْراكِ عَظَمَتِهِ خَطايِفُ اَبْصارِ الْأَنامِ، يا مَنْ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِهَيْبَتِهِ، وَخَضَعَتِ الرِّقابُ لِعَظَمتِهِ، وَوجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ خيفَتِهِ، اَسئَلُكَ بِهذِهِ الْمِدْحَةِ الَّتى لا تَنْبَغى اِلاَّ لَكَ وَبِما وَاَيْتَ بِهِ عَلى نَفْسِكَ لِداعيكَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ، وَبِما ضَمِنْتَ الإِجابَةَ فيهِ عَلى نَفْسِكَ لِلدَّاعينَ، يا اَسْمَعَ السَّامِعينَ، وَاَبْصَرَ النَّاظِرينَ وَاَسْرَعَ الْحاسِبينَ، يا ذَاالْقُوَّةِ الْمتينَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَعَلى اَهْلِ بَيْتِهِ، وَاقْسِمْ لى فى شَهْرِنا هذا خَيْرَ ما قَسَمْتَ، وَاحْتِمْ لى فى قَضآئِكَ خَيْرَ ما حَتَمْتَ، وَاخْتِمْ لى بِالسَّعادَةِ فيمَنْ خَتَمْتَ، وَاَحْيِنى ما اَحْيَيْتَنى مَوْفُوراً، وَاَمِتْنى مَسْرُوراً وَمَغْفُوراً، وَتوَلَّ اَنْتَ نَجاتى مِنْ مُسائَلَةِ الْبَرْزَخِ، وَادْرَأْ عَنّى مُنْكَراً وَنَكيراً، وَاَرِ عَيْنى مُبَشِّراً وَبَشيراً، وَاجْعَلْ لى اِلى رِضْوانِكَ وَجِنانِكَ مَصيراً، وَعَيْشاً قَريراً، وَمُلْكاً كَبيْراً، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ كَثيراً.
مؤلف گويد: كه اين دعائى است كه در مسجد صَعْصَعهْ نيز خوانده ميشود
پنجم شيخ روايت كرده كه بيرون آمد از ناحيه مُقَدّسه بر دست شيخ كبير ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعيد (رض) اين توقيع شريف بخوان در هر روز از ايّام رجب:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُكَ بِمَعانى جَميعِ ما يَدْعُوكَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِكَ، الْمَاْمُونُونَ عَلى سِرِّكَ، الْمُسْتَبْشِرُونَ بِاَمْرِكَ، الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِكَ، الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِكَ، اَسئَلُكَ بِما نَطَقَ فيهِمْ مِنْ مَشِيَّتِكَ، فَجَعَلْتَهُمْ مَعادِنَ لِكَلِماتِكَ، وَاَرْكاناً لِتَوْحيدِكَ وَآياتِكَ، وَمَقاماتِكَ الَّتى لاتَعْطيلَ لَها فى كُلِّ مَكانٍ يَعْرِفُكَ بِها مَنْ عَرَفَكَ، لا فَرْقَ بَيْنَكَ وَبَيْنَها اِلاَّ اَنَّهُمْ عِبادُكَ وَخَلْقُكَ، فَتْقُها وَرَتْقُها بِيَدِكَ، بَدْؤُها مِنْكَ وَعَوْدُها اِلَيْكَ اَعْضادٌ واَشْهادٌ ومُناةٌ واَذْوادٌ، وَحَفَظَةٌ وَرُوَّادٌ، فَبِهمْ مَلَأْتَ سَمآئَكَ وَاَرْضَكَ، حَتّى ظَهَرَ اَنْ لا اِلهَ إلاَّ اَنْتَ، فَبِذلِكَ اَسْئَلُكَ، وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَبِمَقاماتِكَ وَعَلاماتِكَ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، واَنْ تَزيدَنى ايماناً وَتَثْبيتاً ياباطِناً فى ظُهُورِهِ، وَظاهراً فى بُطُونِهِ وَمَكْنُونِهِ، يا مُفَرِّقاً بَيْنَ النُّورِ وَالدَّيْجُورِ، يا مَوْصُوفاً بِغَيْرِ كُنْهٍ، وَمَعْرُوفاً بِغَيْرِ شِبْهٍ، حآدَّ كُلِّ مَحْدُودٍ، وَشاهِدَ كُلِّ مَشْهُودٍ، وَمُوجِدَ كُلِّ مَوْجُودٍ، وَمُحْصِىَ كُلِّ مَعْدُودٍ، وَفاقِدَ كُلِّ مَفْقُودٍ، لَيْسَ دُونَكَ مِنْ مَعْبُودٍ، اَهْلَ الْكِبْرِيآءِ وَالْجُودِ، يا مَنْ لا يُكَيَّفُ بِكَيْفٍ، وَلا يُؤَيَّنُ بِاَيْنٍ، يا مُحْتَجِباً عَنْ كُلِّ عَيْنٍ، يا دَيْمُومُ يا قَيُّومُ، وَعالِمَ كُلِّ مَعْلُومٍ، صَلِ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَعَلى عِبادِكَ الْمُنْتَجَبينَ، وَبَشَرِكَ الُْمحْتَجِبينَ، وَمَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ وَالْبُهْمِ الصَّآفّينَ الْحآفّينَ، وَبارِكَ لَنا فى شَهْرِنا هذَا الْمُرَجَّبِ الْمُكَرِّمِ، وَما بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ، وَاَسْبِغْ عَلَيْنافيهِ النِّعَمَ وَاَجْزِلْ لَنافيهِ الْقِسَمَ، وَاَبْرِرْ لَنافيهِ الْقَسَمَ، بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ، الَّذى وَضَعْتَهُ عَلىَ النَّهارِ فَاَضآءَ وَعَلَى اللَّيْلِ فَاَظْلَمَ، وَاغْفِرْ لَنا ما تَعْلَمُ مِنَّا وَما لا نَعْلَمُ، وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَيْرَ الْعِصَمِ، وَاكْفِنا كَوافِىَ قَدَرِكَ، وَامْنُنْ عَلَيْنا بِحُسْنِ نَظَرِكَ، وَلا تَكِلْنا اِلى غَيْرِكَ، وَلا تَمْنَعْنا مِنْ خَيْرِكَ، وَبارِكَ لَنا فيما كَتَبْتَهُ لَنا مِنْ اَعْمارِنا، واَصْلِحْ لَنا خَبيئَةَ اَسْرارِنا، واَعْطِنا مِنْكَ الْأَمانَ، وَاْستَعْمِلْنا بِحُسْنِ الْإيمانِ، وَبَلِّغْنا شَهْرَ الصِّيامِ، وَما بَعْدَهُ مِنَ الْأَيَّامِ، وَالْأَعْوامِ،يا ذَا الْجَلالِ والإِكْرامِ.
ششم و نيزشيخ روايت كرده كه بيرون آمد از ناحيه مقدسه بر دست شيخ ابو القاسم (رض) اين دعاء در ايّام رجب:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُكَ بِالْمَوْلُودَيْنِ فى رَجَبٍ، مُحَمَّدِ بْنِ عَلىٍّ الثانى وَابْنِهِ عَلِىِ بْنِ مُحَمَّدٍالْمُنْتَجَبِ، وَاَتَقَرَّبُ بِهِما اِلَيْكَ خَيْرَ الْقُرَبِ يا مَنْ اِلَيْهِ الْمَعْرُوفُ طُلِبَ، وَفيما لَدَيْهِ رُغِبَ، اَسئَلُكَ سُؤالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ اَوْبَقَتْهُ ذُنُوبُهُ، وَاَوْثَقَتْهُ عُيُوبُهُ، فَطالَ عَلَى الْخَطايا دُؤُبُهُ، وَمِنَ الرَّزايا خُطُوبُهُ، يَسْئَلُكَ التَّوْبَةَ وَحُسْنَ الْأَوْبَةِ، وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ، وَمِنَ النَّارِ فَكاكَ رَقَبَتِهِ، وَالْعَفْوَ عَمَّا فى رِبْقَتِهِ، فَاَنْتَ مَوْلاىَ اَعْظَمُ اَمَلِهِ وَثِقَتُِهُ ، اَللّهُمَّ واَسئَلُكَ بِمَسآئِلِكَ الشَّريفَةِ وَ وَسآئِلِكَ الْمُنيفَةِ اَنْ تَتَغَمَّدَنى فى هذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْكَ واسِعَةٍ، وَنِعْمَةٍ وازِعَةٍ، وَنَفْسٍ بِما رَزَقْتَها قانِعَةٍ، اِلى نُزُولِ الحافِرَةِ، وَمَحَلِّ الْأخِرَةِ، وَما هِىَ اِلَيْهِ صآئِرَةٌ،
هفتم و نيز شيخ روايت كرده ازجناب ابوالقاسم حسين بن روح(رض) كه نايب خاص حضرت صاحب الأمرعليه السلام است كه فرمودزيارت كن درهرمشهدى كه باشى از مشاهد مشرّفه در ماه رجب به اين زيارت مى گوئى چون داخل شدى:
اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذى اَشْهَدَنامَشْهَدَ اَوْلِيآئِهِ فى رَجَبٍ، وَاَوْجَبَ عَلَيْنا مِنْ حَقِّهِمْ ما قَدْ وَجَبَ،وَصَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ، وَعَلى اَوْصِيآئِهِ الْحُجُبِ، اَللّهُمَ فَكَما اَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ، فَاَنْجِزْ لَنا مَوْعِدَهُمْ، وَاَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ، غَيْرَ مُحَلَّئينَ عَنْ وِرْدٍ فى دارِ الْمُقامَةِ وَالْخُلْدِ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ اِنّى [قَدْ[ قَصَدْتُكُمْ وَاعْتَمَدْتُكُمْ بِمَسْئَلَتى وَحاجَتى ، وَهِىَ فَكاكُ رَقَبَتى مِنَ النَّارِ، وَالْمَقَرُّ مَعَكُمْ فى دارِ الْقَرارِ، مَعَ شيعَتِكُمُ الْأَبْرارِ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ، اَنَا سائِلُكُمْ وَآمِلُكُمْ فيما اِلَيْكُمُ، التَّفْويضُ، وَعَلَيْكُمُ التَّعْويضُ فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهيضُ، وَيُشْفَى الْمَريضُ، وَما تَزْدادُ الْأَرْحامُ وَما تَغيضُ، اِنّى بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ، وَلِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ، وَعَلَى اللَّهِ بِكُمْ مُقْسِمٌ فى رَجْعى بِحَوائِجى ، وَقَضائِها وَاِمْضائِها وَاِنْجاحِها وَاِبْراحِها، وَبِشُؤُنى لَدَيْكُمْ وَصَلاحِها، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ سَلامَ مُوَدِّعٍ، وَلَكُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌ، يَسْئَلُ اللَّهَ اِلَيْكُمُ الْمَرْجِعَ، وَسَعْيُهُ اِلَيْكُمْ غَيْرُ مُنْقَطِعٍ، وَاَنْ يَرْجِعَنى مِنْ حَضْرَتِكُمْ خَيْرَ مَرْجِع ٍ اِلى جَنابٍ مُمْرِعٍ، وَخَفْضٍ مُوَسَّعٍ، وَدَعَةٍ وَمَهَلٍ اِلى حينِ الْأَجَلِ، وَخَيْرِ مَصيرٍ وَمَحَلٍّ فى النَّعيمِ الْأَزَلِ وَالْعَيْشِ الْمُقْتَبَلِ، وَدَوامِ الْأُكُلِ، وَشُرْبِ الرَّحيقِ، وَالسَّلْسَلِ وَعَلٍ وَنَهَلٍ، لا سَاَمَ مِنْهُ وَلا مَلَلَ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ وَتَحِيَّاتُهُ عَلَيْكُمْ حَتّىَ الْعَوْدِ اِلى حَضْرَتِكُمْ، والْفَوزِ فى كَرَّتِكُمْ، وَالْحَشْرِ فى زُمْرَتِكُمْ، وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ، وَصَلَواتُهُ وَتَحِيَّاتُهُ، وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ الْوَكيلُ
هشتم سيّد بن طاوس روايت كرده از محمد بن ذكوان كه معروف به سجّاد است براى آنكه آنقدر سجده كرد و گريست در سجود كه نابينا شد گفت عرض كردم به حضرت صادق عليه السلام فداى تو شوم اين ماه رجب است تعليم بنما مرا دعائى در آن كه حقّ تعالى مرابه آن نفع بخشد حضرت فرمود بنويس بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ بگو در هر روز از رجب در صبح و شام و در عقب نمازهاى روز و شب
يا مَنْ اَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ، وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ، يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ بِالْقَليلِ، يا مَنْ يُعْطى مَنْ سَئَلَهُ، يا مَنْ يُعْطى مَنْ لَمْ يَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً، اَعْطِنى بِمَسْئَلَتى اِيَّاكَ، جَميعَ خَيْرِ الدُّنْيا وَجَميعَ خَيْرِ الْأخِرَةِ، وَاصْرِفْ عَنّى بِمَسْئَلَتى اِيّاكَ جَميعَ شَرِّ الدُّنْيا، وَشَرِّ الْأخِرَةِ، فَاِنَّهُ غَيْرُ مَنْقُوصٍ مااَعْطَيْتَ، وَزِدْنى مِنْ فَضْلِكَ يا كَريمُ
راوى گفت پس گرفت حضرت محاسن شريف خود را درپنجه چپ خود وخواند اين دعا را به حال التجا و تضرّع به حركت دادن انگشت سبّابه دست راست پس گفت بعد از اين:
ياذَاالْجَلالِ وَالْاِكْرامِ،يا ذَاالنَّعْمآءِ وَالْجُودِ، يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ، حَرِّمْ شَيْبَتى عَلَى النَّارِ،
نهم از حضرت رسول صلى الله عليه وآله روايت شده كه هر كه در ماه رجب صد مرتبه بگويد: اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَاَتُوبُ اِلَيْهِ وختم كند آنرا به صدقه ختم فرمايد حقّ تعالى براى او برحمت و مغفرت و كسيكه چهارصد مرتبه بگويد بنويسد براى او اجر صد شهيد
دهم ونيز از آنحضرت مروى است كه كسيكه بگويد در ماه رجب هزار مرتبه لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ بنويسد خداوند عَزَّ وَجَلَّ براى او صدهزار حسنه و بنا فرمايد براى او صد شهر در بهشت
يازدهم روايت است كسى كه در رجب در وقت صبح هفتاد مرتبه و در وقت پسين نيز هفتاد مرتبه بگويد: اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاَتُوبُ اِلَيْهِ و چون تمام كرد دستها را بلند كند و بگويد اَللّهُمَّ اغْفِرْ لى وَتُبْ عَلَىَّ پس اگر در ماه رجب بميرد خدا از او راضى باشد و آتش او را مسّ نكند به بركت رجب دوازدهم در جميع اين ماه هزار مرتبه بگويد اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ ذَاالْجَلالِ وَالْأِكْرامِ مِنْ جَميعِ الذُّنُوبِ وَالآثامِ تا خداوند رحمان او را بيامرزد
سيزدهم سيّد در اقبال فضيلت بسيار از حضرت رسول صلى الله عليه وآله نقل كرده براى خواندن قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ ده هزار مرتبه يا هزار مرتبه يا صد مرتبه در ماه رجب و نيز روايت كرده كه هر كه در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ بخواند براى او نورى باشد در قيامت كه او را به بهشت بكشاند
چهاردهم سيّد روايت كرده كه هر كه در ماه رجب يك روز روزه بدارد و چهار ركعت نماز گذارد بخواند در ركعت اوّل صد مرتبه آية الكرسى و در ركعت دوّم دويست مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ نميرد تا جاى خود را در بهشت ببيند يا ديده شود براى او
پانزدهم و نيز سيّد روايت كرده از حضرت رسول صلى الله عليه وآله كه هر كه در روز جمعه ماه رجب چهار ركعت نماز كند مابين ظهر و عصر بخواند در هر ركعتى حمد يك مرتبه و آية الكرسى هفت مرتبه و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ پنج مرتبه پس ده مرتبه بگويد اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ بنويسد حقّ تعالى براى او از روزيكه اين نماز را گذارده تا روزى كه بميرد هرروزى هزارحسنه وعطا فرمايد او را به هر آيه اى كه خوانده شهرى در بهشت از ياقوت سرخ وبه هر حرفى قصرى در بهشت از دُرّ سفيد و تزويج فرمايد او را حور العين و راضى شود از او بغير سخط و نوشته شود از عابدين و ختم فرمايد براى او به سعادت و مغفرت «الخبر».
شانزدهم سه روز از اين ماه را كه پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد زيرا كه روايت شده هر كه در يكى از ماه هاى حرام اين سه روز را روزه بدارد حقّ تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت بنويسد
هفدهم در تمام ماه رجب شصت ركعت نماز كند به اين طريق كه در هر شب آن دو ركعت بجا آورد بخواند در هر ركعت حمد يك مرتبه و قُلْ يا ايُّهَا الكافِرُونَ سه مرتبه و قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ يك مرتبه و چون سلام دهد دستها را بلند كند و بگويد:
لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ، وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيى وَيُميتُ، وَهُوَ حَىٌّ لا يَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلى كُلِّشَىْ ءٍ قَديرٌ وَاِلَيْهِ الْمَصيرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ الْأُمِّىِّ وَ آلِهِ و بكشد دستها را بصورت خود. از حضرت رسول صلى الله عليه وآله مرويست كه كسى كه اين عمل را بجا آورد حقّ تعالى دعاى او را مستجاب گرداند و ثواب شصت حجّ و شصت عمره به او عطا فرمايد
هيجدهم از حضرت رسول صلى الله عليه وآله مروى است كسى كه در يك شب از ماه رجب بخواند صد مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ در دو ركعت نماز پس گويا صد سال روزه گرفته در راه خدا و حقّ تعالى در بهشت صد قصر به او مرحمت فرمايد هر قصرى در جوار پيغمبرى از پيغمبران عليهم السلام
نوزدهم ونيز از آن حضرت مرويست كه هر كه در يك شب از شبهاى رجب ده ركعت نماز كند بخواند در هر ركعتى حمد و قُل يا أيّهَا الْكافِرُونَ يكمرتبه و توحيد سه مرتبه بيامرزد حقّ تعالى هر گناهى كه كرده «الخبر».
بيستم علّامه مجلسى در زاد المعاد فرموده كه از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام منقول است كه حضرت رسول صلى الله عليه وآله فرمود كه هر كه در هر شب و هر روز ماه رجب و شعبان و رمضان سه مرتبه هر يك از حمد و آية الكرسى و قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِرُونَ و قُلْ هُوَ اللَّهُ أحَدٌ وقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الفَلَقِ وقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ بخواند و سه مرتبه بگويد سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ للَّهِ وَلا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَاللَّهُ اَكْبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ و سه مرتبه بگويد اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و سه مرتبه بگويد اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤمِنينَ وَالْمُؤمِناتِ و چهارصد مرتبه بگويد اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاَتُوبُ اِلَيْهِ خداوند تعالى گناهانش را بيامرزد اگر چه بعدد قطره هاى باران و برگ درختان و كف درياها باشد «الخبر» ونيز علّامه مجلسى فرموده كه در هر شب از شبهاى اين ماه هزار مرتبه لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وارد شده است و بدان كه شب جمعه اوّل ماه رجب را ليلة الرَّغائب مى گويند و از براى آن عملى از حضرت رسول صلى الله عليه وآله وارد شده با فضيلت بسيار كه سيّد در اقبال و علّامه در اجازه بنى زهره نقل كرده اند از جمله فضيلت او آنكه گناهان بسيار بسبب او آمرزيده شود و آنكه هر كه اين نماز را بگذارد چون شب اوّل قبر او شود حقّ تعالى بفرستد ثواب اين نماز را بسوى او به نيكوتر صورتى با روى گشاده و درخشان و زبان فصيح پس با وى گويد اى حبيب من بشارت باد تو را كه نجات يافتى از هر شدّت و سختى گويد تو كيستى بخدا سوگند كه من روئى بهتر از روى تو نديدم و كلامى شيرينتر از كلام تو نشنيده ام و بوئى بهتر از بوى تو نبوئيدم گويد من ثواب آن نمازم كه در فلان شب از فلان ماه از فلان سال بجا آوردى آمدم امشب بنزد تو تا حقّ تو را ادا كنم و مونس تنهائى تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دميده شود من سايه بر سر تو خواهم افكند در عرصه قيامت پس خوشحال باش كه خير از تو معدوم نخواهد شد هرگز و كيفيت آن چنان است كه روز پنجشنبه اوّل آن ماه را روزه ميدارى چون شب جمعه داخل شود ما بين نماز مغرب و عشاء دوازده ركعت نماز مى گذارى هر دو ركعت به يك سلام و در هر ركعت از آن يك مرتبه حمد و سه مرتبه اِنَّا اَنْزَلْناهُ و دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ مى خوانى و چون فارغ شدى از نماز هفتاد مرتبه مى گوئى اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ الْأُمِّىِّ وَعَلى آلِهِ پس به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گوئى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَالرُّوحِ پس سر ازسجده برميدارى وهفتاد مرتبه مى گوئى رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِىُّ الأَعْظَمُ پس باز به سجده مى روى و هفتاد مرتبه مى گوئى سُبُّوحٌ قُدّوُسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَالرُّوحِ پس حاجت خود را مى طلبى كه انشاءاللَّه برآورده خواهد شد
و بدان نيز كه در ماه رجب زيارت حضرت امام رضاعليه السلام مندوبست و اختصاصى دارد چنانچه عمره در اين ماه فضيلت دارد و روايت شده كه تالى حجّ است در فضيلت و منقول است كه جناب علىّ بن الحسين عليه السلام مُعْتَمِر شده بود در ماه رجب و شبانه روز نماز در نزد كعبه مى گذاشت و پيوسته در سجده بود در شب و روز و اين ذكر از آن حضرت شنيده مى شد كه در سجده مى گفت: عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ.
منبع: كتاب مفاتيح الجنان ترجمه استاد انصاریان
