پس از پايان جنگ جمل يا يكى از جنگها، امام على عليه السلام به تقسيم غنائم مشغول شدند، هر نفرى از برابر حضرت عبور كرد، مشتى درهم به او عنايت فرمود. چون گيرنده غنيمت درهمهاى گرفته را مىشمرد ششصد درهم بود، به تمام افراد ارتش ششصد درهم رسيد و براى خود حضرت هم ششصد درهم ماند. ناگهان يكى از سربازان آه كشيد، حضرت سبب آه او را پرسيد، عرضه داشت: وقتى خواستم در ركاب مبارك شما شركت كنم دنبال برادرم رفتم، او را مريض يافتم، در موقع خداحافظى شنيدم كه مىگفت: اى كاش از سلامت برخوردار بودم، تا مىتوانستم در كنار على با دشمنان حق بجنگم.
حضرت بلافاصله ششصد درهم سهم خود را به آن سرباز داد و فرمود: چون به ديدار برادرت رفتى اين سهم را به او بده و بگو به خاطر نيّتت انگار با ما بودى و اين سهم حق توست
منبع : پایگاه عرفان