مدارکی از ارتباط بهائیت با اسرائیل در زمان شوقی افندی

1- شوقی افندی بیان داشته : " دولت اسرائیل برای مصالح ساختمانی مقام اعلی (مقبره علی محمد باب ) گمرک نمی گیرد . " ( اخبار امری – شهریور 1330- شماره 5- صفحه 11- ستون دوم)

*) اخبار امری: اخباری است که توسط محفل ملی بهائیان ایران منتشر می شد.

2- شوقی افندی در جایی دیگر اظهار کرد:" دولت اسرائیل وسایل راحتی ما را فراهم کرده ."

( اخبار امری – سال 107 بدیع – شماره 8- صفحه 2)

3- رهبر چهارم بهائیان به صورت رسمی و آشکارا در لوح نوروز 108 بدیع ٬ خطاب به بهائیان ٬ نظریه بهائیت را در خصوص تشکیل کشور اسرائیل چنین اظهار داشته  بود :

" مصداق وعده الهی به ابناء خلیل و وارث کلیم ظاهر و باهر ٬ و دولت اسرائیل در ارض اقدس مستقر و به روابط متینه به مرکز بین المللی جامعه بهائی مرتبط و به استقلال و اصالت آئین الهی مقر و معترف و به ثبت عقدنامه بهائی و معافیت کافه موقوفات امریه در مرج عکا و جبل کرمل و لوازم ضروریه بنای بنیان مقام اعلی از رسوم دولت و اقرار به رسمیت ایام تسعه متبرکه محرمه موفق و مؤید. ( مندرج در صفحه 290 کتاب توقیعات مبارکه – حضرت ولی امر الله – آپریل 1945- 1952 میلادی)

4- هیأت بین المللی بهائی حیفا در نامه ای به محفل روحانی ملی بهائیان ایران در اول ژوئیه 1952 ٬ رابطه شوقی افندی را با حکومت اسرائیل به نحوی کاملاً سربسته و محرمانه ٬ چنین به اطلاع بهائیان رسانید:

" روابط حکومت (اسرائیل ) با حضرت ولی امرالله (شوقی افندی) و هیأت بین المللی بهائی ٬ دوستانه و صمیمانه است و فی الحقیقه جای بسی خوشوقتی است که راجع به شناسایی امر در ارض اقدس موفقیتهایی حاصل گردیده است..." ( مجله اخبار امری- ارگان بهائیان ایران- صفحه 16- شماره 5- شهریورماه 1331 هجری شمسی)

5- دکتر لطف الله حکیم ٬ منشی اولین شورای بین المللی بهائی ٬ طی نامه ای در اواخر ژوئن 1952 به منشی محفل بهائیان ایران چنین نوشت:

" ... قرب روضه مقدسه جمال اقدس ابها (بهاءالله) عز اسمه اعلی و در جوار قصر مبارک بهجی ٬ از سوابق مخروبه ای موجود بوده و مولای توانا حضرت ولی امرالله  ارواحنا فداه اراده داشته اند که آن را به کلی ویران و تبدیل به باغ و گلستان فرمایند و لکن ناقضین قدیم و جدید چنان که رسم و آداب دیرین آنان است به جمیع قوی به ضدیت با حضرت ولی امرالله پرداخته و به عناوین مختلفه اجرای این منظور جلیل را به تأخیر انداخته و عاقبه الامر در محکمه دعوایی در این خصوص به کمک وکیلی محیل و عنود بر پا ساخته و به هیچ وجه رضایت نمی داده اند که این مخروبه کریه المنظر از جلوی روضه مبارکه برداشته شود و به جای آن گلستان پرطراوت به میان آید .

زیرا بوم شوم جز در ویرانه مکان و مأوی نمی گزیند و از بوی گل رنج می برد . خلاصه الکلام دولت اسرائیل بالنتیجه امر صریح بر حقانیت اهل بهاء صادر و ناقضین پرکین را محکوم می نماید و لهذا بدون درنگ آن مخروبه به امر هیکل مبارک منهدم می شود و بعد از دو روز اثری از آن باقی نمی ماند..." ( مجله اخبار امری- ارگان محفل بهائیان ایران- شماره 4 – مرداد1331 هجری شمسی)

6- همچنین  محفل ملی بهائیان ایران طی اعلامیه ای که در شماره 10-11-12 مجله اخبار امری در بهمن – اسفند – فروردین 1333-1332 انتشار داد ٬ ذیل عنوان (مژده بزرگ ) چنین نوشت:

" محفل روحانی ملی بهائیان ایران در خاک اسرائیل به رسمیت شناخته شده و شعبه آن نیز تأسیس و تسجیل گشته و شخصیت حقوقی یافته است و به قسمی که الآن می توان به نام محفل ملی ایران رسماً  و قانوناً  ضیاع و عقار و املاک و مسقفات ابتیاع نمود و هیکل مبارک وعده فرموده اند که قریباً اراضی محفظه آثار بین المللی ارض اقدس به نام شعبه محفل ملی ایران منتقل خواهد گردید ٬ هیکل مبارک به زائران فرموده اند که این موضوع از این جهت بسیار مهم است که برای اولین بار در تاریخ امر ٬ محفلی که در کشور خودش به رسمیت شناخته نشده ٬ شعبه آن در خارج رسمی و قانونی شده است. "

7- زمانی که شوقی افندی ٬ آخرین رهبر بهائیان در لندن از دنیا رفت و قرار شد در همان شهر دفن شود ٬ دولت اسرائیل به سفارت خود در انگلستان دستور داد در این مراسم حضور فعالانه داشته باشد . لذا در غیاب سفیر کبیر اسرائیل در لندن ٬ کاردار سفارت به نام گیرشون اولر ٬ در مراسم تشییع شرکت جست. ( اخبار امری- سال 1339- شماره 8 تا 10 – صفحه 263)

8- به گزارش نشریه رسمی بهائیان ایران در ماه جولای سال 1960 (تیر ماه 1339) ٬ تعداد هفده هزار نفر از ساختمان بهائیان در آمریکا بازدید کردند ٬ از موشه انتریونی ساکن اسرائیل و نماینده دولت اسرائیل برای شرکت در یک کمیته اداری نیز نام برده می شود تا شاید اسباب تجدید روحیه برای بهائیان سرخورده و مأیوس باشد. ( اخبار امری – سال 1340- شماره 3و4 – صفحه 178).

9- خانم روحیه ماکسول ٬ همسر آمریکایی شوقی افندی ٬ در مورد رابطه بهائیت با اسرائیل و صهیونیسم نیز ابراز داشته که: " من ترجیح می دهم که جوانترین ادیان (بهائیت) از تازه ترین کشورهای جهان (اسرائیل) نشو و نما نماید ٬ و در حقیقت باید گفت آینده ما (یعنی بهائت و اسرائیل ) چون حلقه های زنجیر به هم پیوسته است. " ( اخبار امری - دی ماه 1340- شماره 10- شماره صفحات مسلسل 601- ژانویه 1962- آخرین پاراگراف)

در پایان این سؤال مطرح می شود که با توجه به این که یک پیوند جدانشدنی بین بهائیت و اسرائیل وجود دارد ٬چرا بهائیان نمی توانند در اسرائیل ٬ تعالیم خود را تبلیغ کنند ولی در ایران اصرار زیادی بر تبلیغ آموزه های خود دارند؟