او از ياران شهيد امام حسين عليه السلام است، كه چون از قيام آن حضرت آگاهى يافت، از بصره به يارى ايشان شتافت. اما هنگامى به كربلا رسيد كه امام عليه السلام شهيد شده بود. از اين رو وارد سپاه عمر سعد گرديد و شمشير از نيام برآورد و گفت:
«يا ايُّهاالجُندُ المُجَنّد، أنَا الهَفهافُ بنُ المُهَنّد، أبغى عِيالَ مِحمّد»
«اى سپاهيان فراهم آمده، من هفهاف بن مهنّدم، در جست و جوى خاندان محمّدم»
آنگاه بر آنان حمله ور شد، و نيروهاى دشمن او را در ميان گرفتند، هفهاف پس از نبردى دليرانه، سرانجام، به شهادت رسيد.
بنابر نقلى امام على بن الحسين عليه السلام شجاعت هفهاف در روز عاشورا را ستوده است.
مؤلف تنقيح المقال- بدون ذكر سند از سيره نويسان نقل نموده كه هفهاف از شيعيان مخلص و شجاع امام على عليه السلام بود. در جنگ هاى آن حضرت، حضور داشت. در جنگ صفين، امام عليه السلام او را بر ازديان بصره فرماندهى داد. بعد از شهادت اميرالمؤمنين عليه السلام، هفهاف از اصحاب امام حسن و سپس امام حسين عليهما السلام گرديد تا اينكه روز عاشورا در يارى سيدالشهداء به درجه رفيع شهادت نايل آمد.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.