براى «سعد» در مآخذ كهن، به عنوان صحابى امام حسين عليه السلام و شهيد كربلا نام و نشانى ذكر نشده است. تنها شمارى از عالمان متأخّر، در شرح حال او به عنوان صحابى امام حسين عليه السلام و شهيد كربلا، اين گونه آورده اند: سعد بن حرث خزاعى محضر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را درك كرده بود. اميرالمؤمنين عليه السلام او را به رياست شرطه (شهربانى) كوفه و زمانى به استاندارى آذربايجان منصوب فرمودند. پس از شهادت آن حضرت «سعد» از ياران امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام گرديد. با آغاز نهضت حسينى، با آن حضرت به مكه و از آنجا به كربلا آمد و در پيكار روز عاشورا به شهادت رسيد.
محقق شوشترى، پس از نقل سخنان مرحوم مامقانى درباره «سعد» به نقد آن پرداخته، مى نويسد: مؤلف مستند گفته هايش را نياورده است. [از سوى ديگر] چگونه ممكن است كسى هم از قبيله خُزاعه- با اصالت عربى- و هم از موالى باشد؟ ديگر اين كه، چنان چه اين شخص از صحابه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بوده است، چرا كتاب هاى مربوط به شرح حال صحابه، از او نام نبرده اند؟ بنابراين اصل وجود و نيز آنچه درباره اش گفته مى شود، نامعلوم است.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.