جابر بن عُروه غفارى از كسانى است كه در منابع متأخّر از او به عنوان صحابى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم و شهيد كربلا ياد شده است.
نوشته اند كه «جابر» در جنگ بدر و ديگر غزوه ها، همراه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شركت داشت؛ و در روز عاشورا مردى سالخورده بود. دستمالى بر ابروانش بست و آنها را از جلوى ديدگانش كنار زد. در اين هنگام امام حسين عليه السلام نگاهى به او انداخت و فرمود: «اى پيرمرد، خداوند كار تو را پاداش دهاد!» وى آن گاه عزم ميدان كرد و چنين رجز مى خواند:
قد علمت حقّاً بنوغفار وخندف ثم بنو نزار
نبصرنا لاحمد المختار يا قوم حاموا عن بنى الاطهار
الطيبين السادة الاخيار صلى عليهم خالق الابرار
«طايفه غفار و خندف و نزار مى دانند كه ما ياور محمّد مصطفاييم. اى مردم از سلاله پاكان و پاكيزگانى كه پيشواى نيكوكارانند، حمايت كنيد. درود آفريدگار نيكان بر آنان باد!»
«جابر» پس از پيكارى جوانمردانه و به خاك افكندن شمارى از دشمنان به شهادت رسيد.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.