انيس، فرزند معقل اصبحى از ياران امام حسين عليه السلام و از شهيدان كربلاست. وى در روز عاشورا، پس از شهادت جون (غلام ابوذر)، از امام عليه السلام اجازه گرفت و با خواندن رجز زير عازم ميدان شد:
انا انيسٌ وَ انا بْنُ مَعْقِلٍ وَ فى عَينى نَصْلُ سَيْفٍ مُصْقَلِ
اضْرِبُ بِهِ فِى الْحَرْبِ حَتَّى يَنْجَلى اعْلُ بِهَا الْهاماتِ وَسْطَ القَسْطَلى
مِنَ الْحُسَيْنِ الْماجِدِ الْمُفَضَّلِ ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ خَيْرِ مُرْسَلِ»
من انيس فرزند معقل هستم و در دستم شمشيرى است برّاق
در ميان گرد و غبار جنگ بر فرق ها مى زنم تا آن كه تب جنگ فروكش كند
به دفاع از حسين، انسان والا و برتر و زاده بهترين پيامبران الهى
انيس، پس از جنگى دليرانه و كشتن بيش از بيست تن از سپاه دشمن در روز عاشورا در ركاب امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد. وى در مقبره جمعى شهيدان كربلا واقع در شرق قبر مطهر، و پايين پاى امام حسين عليه السلام به خاك سپرده شد. نام وى در زيارت ناحيه و رجبيّه نيامده است.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.