اين پيامبر بزرگ خدا در اوج بندگى و اخلاص خويشتن را براى قربانى شدن در راه خدا در اختيار پدرش ابراهيم قرار داد و او نيز با نيكى و مهر براى انجام فرمان حقّ وارد عمل شد و خداوند او را با واژه حليم مفتخر ساخت و او را بنده بردبار خود ناميد.
حسين عليه السلام نيز در بردبارى ، به جايى اوج گرفت كه براى خشنودى خدا و نجات دين و بندگان او از فتنه اموى ، خويشتن را آماج شمشيرهاى دشمن ساخت.
هنگامى كه اين دو فداكارى را به خوبى مورد نگرش قرار دهيم در خواهيم يافت كه :
فداكارى حسين بى نظير است .
منبع : تبیان