بوى سيب سرخ

يكى از دوستان شيخ رجب على خياط نقل مى كند كه : همراه ايشان به كاشان رفتيم . عادت شيخ اين بود كه هر جا وارد مى شد به زيارت اهل قبور مى رفت . هنگامى كه وارد قبرستان كاشان شديدم ، شيخ گفت :
((السلام عليك يا اباعبدالله (ع ))).
چند قدم جلوتر رفتيم فرمود: ((بويى به مشامتان نمى رسد؟))
گفتيم : نه ! چه بويى ؟
فرمود: ((بوى سيب سرخ استشمام نمى كنيد؟))
گفتيم : نه ! قدرى جلوتر آمديم به مسؤ ول قبرستان رسيديم ، جناب شيخ از او پرسيد: ((امروز كسى را اين جا دفن كرده اند؟))
او پاسخ داد: پيش پاى شما فردى را دفن كرده اند و ما را سر قبر تازه اى برد. در آن جا همه ما بوى سيب سرخ را استشمام كرديم . پرسيديم : اين چه بويى است ؟
شيخ فرمود: ((وقتى كه اين بنده خدا را در اين جا دفن كردند، وجود مقدس ‍ سيدالشهداء (ع) تشريف آوردند، اين جا و به واسطه اين شخص عذاب از اهل قبرستان برداشته شد.