شيخ صدوق عليه الرحمه روايت كرده : اهل بصره به امام حسين عليه السلام نامه نوشته از معنى صمد پرسش كردند امام در ضمن نصيحت و دعوت آنان به ترك مجادله روايتى از جد بزرگوارش نقل كرد كه : هر كس بدون علم به تفسير قرآن دست بيازد جايگاه خود را در آتش فراهم مى آورد. امام پس از نقل روايت به تفسير صمد پرداخت و فرمودند، خود پروردگار در قرآن احد را به صمد تفسير كرده است : گفته ((الله احد الله صمد)) سپس تفسير كرد كه كسى والد او نيست و از كسى متولد نشده و او نظير و همتايى ندارد و خارج نشده از او چيزى جرم دار مانند فرزند يا غيره كه از مخلوقات سرمى زند مانند تنفس و چرت زدن و خواب و خاطره هم و غم و بهجت و سرور، خنده ، گريه ، خوف ، رجاء، رغبت اشتياق ، نوميدى ، گرسنگى ، اسيرى و منزه است پروردگار از اينكه چيز لطيف و يا كثيف از او متولد شود و سر زند (ولم يولد) يعنى : خداوند منزه و پيراسته است از آنكه از چيزى متولد شود مانند چيزهاى ديگر كه از عناصر و منابع خودش متولد مى گردند، مانند چارپايان ، ميوه جات ، نباتات ، درختان و امثال آنها.
منبع : تبیان