با دو زانو گفت‏ از صابر همدانی

با دو زانو گفت: باید ناگزیر 
برکشید از دیده ی من نوک تیر 

تا چو شه آید به بالین سرم  
دیده ای باشد که رویش بنگرم  

ورنه گر ماند فرو تیرم به عین 
کی توانم دید رخسار حسین؟