خنجر و عطش از سیدعلی حسینی ایمنی

در اقیانوس حنجری
شمر، شعله‏ور شد
آن‏گاه که عطش
با تفاهم خنجر
حلق فرات را مکید

( 3 آذر 1403 ساعت 1:18 بعد از ظهر )

حسینیهء خدا از رحمان نوازنی

از عرش ، از میان حسینیهء خدا آمد صدای نالهء « حی علی العزاء » جمع ملائکه همه گریان شدند و بعد گفتند تسلیت همه بر ساحت خدا جبریل بال خدمت خود را گشود و گفت : " یا رب اجازه هست ، شوم فرش این عزا " آدم ز جنت آمد و ناله کنان نشست در بزم استجابت بی قید هر ...

( 3 آذر 1403 ساعت 1:18 بعد از ظهر )

علمدار از محمد هاشمی فرد «ساجد»

فریادی ز غوغای تو در بام افتاد کز پا توان سرکشان شام افتاد در خون سرخت عاشقی مدهوش رقصید در کار عشقت عقل بی‏فرجام افتاد تا از رگانت جوهری مستانه جوشید شوری در آهنگ غریب جام افتاد صد کهکشان خورشید از چشم تو سوزد تا گیتی از چشمان تو ...

( 3 آذر 1403 ساعت 1:18 بعد از ظهر )

چون میر کربلا به صف کربلا رسید از عباس حسینی (ذاکر)

چون میر کربلا به صف کربلا رسید هنگام درد و محنت و کرب و بلا رسید از پشت زین به روی زمین چون نزول کرد پای زمین به دامن عرش علا رسید آن ماه چون پیاده شد از اسب پیلتن بر گوش او زهاتف غیب این ندا رسید کامروز روز وعده عهد الست توست آماده شو که موسم صبر و رضا ...

( 3 آذر 1403 ساعت 09:50 صبح )

من و شهری که از مردی نشان نیست از محسن غلامحسینی

من و شهری که از مردی نشان نیست در این کوفه ز هم دردی نشان نیست چنان در بی‌وفایی شهره هستند که عهد روز را در شب شکستند مرا اول به نزد خویش خواندند ولی در همرهی از راه ماندند ز بی‌مهری و نامردی و سردی نصیب میهمان شد کوچه‌گـَردی مرا تنها و سرگردان ...

( 3 آذر 1403 ساعت 05:19 صبح )

گریه مکن، از علی اکبر لطیفیان

گریه مکن، اِنَّ...اصطفایی را که می بوسیپیغمبر وقت جدایی را که می بوسیآه تو را آخر در آوردند، ابراهیم! در خیمه اسماعیل هایی را که می بوسیباور کن آهوی نجیبت بر نمی گرددبی فایده است این ردپایی را که می بوسیبگذار لبهایت حسابی توشه بردارندشاید بریزد جای ...

( 3 آذر 1403 ساعت 05:19 صبح )

قصیده به دور ضریح حضرت ابوالفضل که بنا به دستور آیت الله حکیم رحمت الله علیه ساخته شده

این جا حریم پاک علمدار کربلاست این آستان قدس شهید ره خداست‏ این جا حریم حضرت باب‏الحوائج است دولت درین مقام و گشایش درین سر است‏ این جا بود مقام شهیدی که تا ابد خاکش حیات‏بخش و هوایش عبیر زاست‏ این بارگاه شاه جهان حقیقت است این ...

( 2 آذر 1403 ساعت 11:54 بعد از ظهر )

جلال محمدی‏ مهتاب در آب‏

خاندان علی و ننگ مذلت؟ هیهات دامن فاطمی و لکه‏ی بیعت؟ هیهات‏ علم حادثه بردار، سفر باید کرد پای در معرکه بگذار، خطر باید کرد بار بربند دگر ترک وطن باید گفت تیغ برگیرد که با تیغ سخن باید گفت‏ جاده در جاده به دیدار خدا باید رفت خسته، ...

( 2 آذر 1403 ساعت 11:54 بعد از ظهر )

بسیط روی زمین باز بساط غم است از حجت‌الاسلام محمدحسین غروی اصفهانی

بسیط روی زمین باز بساط غم است محیط عرش برین دایره ماتم است باز چرا مهر و ماه تیره چو شمع عزاست باز چرا دود آه تا فلک اعظم است ماتم جانسوز کیست گرفته آفاق را؟ که صبح روی جهان تیره چو شام غم است شور حسینی است باز که با دو صد سوز و ساز نه در عراق و حجاز در ...

( 2 آذر 1403 ساعت 10:49 بعد از ظهر )

کلید فتح‏ ازحسین فولادی

در سرم باز شور و شر باشد آه در سینه‏ام شرر باشد در مدیح مه بنی‏هاشم بحر طبعم پر از گهر باشد کیست عباس آنکه اوصافش برتر از فکرت بشر باشد عالم و فاضل و رشید و دلیر بنده‏ی خاص دادگر باشد آنکه در آسمان زهد و ورع مهر رخشنده‏ی سحر ...

( 2 آذر 1403 ساعت 10:49 بعد از ظهر )

عاشورا از هادی وحیدی

آن روز ز دشت کربلا خون بارید از ابر سیاه نینوا خون بارید آن لحظه که شد شهید فرزند رسول از زخم دل ستاره‏ها خون ...

( 2 آذر 1403 ساعت 9:35 بعد از ظهر )

گرچه روزی تلخ‌تر از روز عاشورا نبود ازسیدضیاء‌الدین شفیعی

گرچه روزی تلخ‌تر از روز عاشورا نبودآنچه ما دیدیم جز پیشامدی زیبا نبود عشق می‌فرمود: «باید رفت»، می‌رفتند و هیچ بیم‌شان از تیرهای تلخ و بی‌پروا نبودخیمه‌ها از مرد خالی می‌شد، اما همچناناهل بیت عشق در مردانگی تنها نبودآفتاب ظهر عاشورا به سختی ...

( 2 آذر 1403 ساعت 9:35 بعد از ظهر )

خدامی‏ چاره ‏جویی‏

ای خون خدا، خدا بود، یاور تو
توحید چه خوش، نشسته در باور تو

خود، چاره‏ی تشنه‏کامی اصغر کن
افتاد ز تن، دو دست آب‏آور تو

( 2 آذر 1403 ساعت 7:28 بعد از ظهر )

عصر عاشورا که شد آبروی دین ، حسین از محسن رضوی

عصر عاشورا که شد آبروی دین ، حسین از میان خیمه ها بی سپاه آمد به دشت از وقار و هیبتش چشم دشمن خیره شد آن امام آشنا بی سپاه آمد به دشت روی زین ذوالجناح برتر از خورشید و ماه یادگار مصطفا بی سپاه آمد به دشت با لباسی کهنه و بی ...

( 2 آذر 1403 ساعت 6:27 بعد از ظهر )

نفس های واپسین از حسنا محمد زاده

به پیشگاه حضرت علی اکبر«ع» شبی به عرش گره زد خدا زمینش را سپرد دست زمین اسوه ی یقینش را سرود شعر سپیدی برای آمدنت به دست عشق رها کرد سرزمینش را گذاشت آینه ای روبروی پیغمبر کشید از دل وجان قد و قامتی محشر به جای خون به رگت آیه ...

( 2 آذر 1403 ساعت 1:56 بعد از ظهر )

برخيز از آب از سودابه مهيجي

با آن لب چاک چاکِ پرهيز از آب تو:سوره شکوه هاي يکريز از آب... بال و پرطفلان عطش شعله ور است ققنوس نفس ...

( 2 آذر 1403 ساعت 12:17 صبح )

غروب شست و یک ازعلی اکبر لطیفیان

حـتی خـدا مـیان حسـینیهء غمـشسوگند خورده است به ماه محرمش شبهای قدر محترم و با فضیلت اندامّـا نمی رسند به شبهای مـاتمش امروز نه، غروب همان سال شصت و یکمـا را گـره زدنـد به نخـهای پـرچمش این دستمال گـریه پر از نـور می شودوقتی به دست روضـهء خورشید ...

( 2 آذر 1403 ساعت 07:57 صبح )

یک دم ای شور بختان ببیمید از محمد حسین انصاری نژاد

یک دم ای شور بختان ببیمید سبز و سرخ درختان ببینید این خیابان غرق سپیدار این همه سرخ سبزینه افکار ! این درختان حسینی تبارند ! بر بلند آسمان شاخه دارند اقتدا بر صنوبر ببینید آسمانی کبوتر ببینید هر چه سرخ است رنگ قیام است نذر دریا – علیه السلام – ...

( 2 آذر 1403 ساعت 05:20 صبح )

آخرین شب مهتابی از مهدی میچانی ‏فراهانی

اینک سپاهِ کوچک، در محاصره‏ی خیلِ بی‏شمارِ شیاطین، چون مهتابی زنجیر شده در بطنِ ظلمتِ نیمه شب. آیا چه خواهد شد؟ به فردایی می‏اندیشم که ای کاش هرگز از راه نمی‏رسید.اینک امامِ ستاره‏های فروزان را می‏بینم که این آخرین شب را برای دعا و استغفار، مهلت ...

( 2 آذر 1403 ساعت 03:12 صبح )

زمزم و هاجر از علي انساني‏

قحط آبست و، صدف، از رنگ گوهر شد خجل هم ز مادر، طفل و، هم از طفل، مادر شد خجل‏ کافری، از بسکه زان مسلم نمایان دید، دین سر به پیش افکند و، در پیش پیمبر شد خجل‏ هاجری، زمزم پدید آورد و طفلش تشنه بود سعی، بیحاصل شد و زمزم، ز هاجر شد ...

( 1 آذر 1403 ساعت 11:05 بعد از ظهر )