قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

زیارت قبرحسین(ع)

قال الامام الباقر - عليه السلام - : اِنّ الحُسَيْنَ صاحِبَ كَربَلا قُتِلَ مَظْلوما، مَكروبا عَطْشانا، لَهفانا فآلَي اللّه عَزَّوَجلّ عَلي

 نَفْسِهِ اَن لا ياتيَهُ لَهفانٌ و لا مَكروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَنْ بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَيْنِ بنِ

عَلي عليه السلام اِلَي اللّه عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه كُرْبَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنـْبَهُ وَ مَدَّ في عُمُرِهِ وَ بَسَطَ في رِزقِهِ فَاعتَبِروا يا

اُولـِي الاَبْصار.

ترجمه:


امام باقر - عليه السلام - : حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيب زده به شهادت رسيد. پس

خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت زده و رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه اي و هيچ بَلا ديده اي به

خدا روي نمي آورد و نزد قبر حسين عليه السلام دعا نمي كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمي سازد، مگر اين كه

خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مي كند و گناهش را مي بخشد و عمرش را طولاني و روزي اش را گسترده

مي سازد. پس اي اهل بينش، درس بگيريد!


منبع : بحارالأنوار، ج 101، ص 46، ح 5
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه