محدث قمى ضمن ارائه نقل هاى گوناگون در این باره، انطباق عاشورا را بر روز جمعه ترجیح داده است. وى ابتدا روایتى نقل کرده مبنى بر این که حضرت قائم(علیه السلام) روز شنبه، روز عاشورا خروج خواهد کرد، سپس با بیان حدیثى خاطرنشان ساخته است که حق تعالى روز جمعه اول ماه رمضان، نور را آفرید و ظلمت را در روز چهارشنبه، روز عاشورا خلق کرد.(1)
او هم چنین مى نویسد: حسین(علیه السلام) روز جمعه، دهم محرم سال شصت و یک از هجرت پس از نماز ظهر شهید شد. وى ۵۸ سال داشت. و بنا بر قول دیگر، روز شنبه یا دوشنبه شهید شده، ولى درست تر همان جمعه است.
محدث قمى در ادامه، به نقل از شیخ مفید آورده است: «عمرسعد صبح آن روز (روز عاشورا) که روز جمعه بود، و گفته اند که شنبه بود...».(2) اما محدث قمى در ادامه، این چنین اظهار مى کند: «... و طبق خبر گذشته [روز عاشورا] تحقیقاً جمعه بوده است.» سپس مجدّداً از شیخ مفید تاریخ ورود امام حسین(علیه السلام) را به کربلا روز پنج شنبه، دوم محرم سال ۶۱ نقل کرده است.(3) و در ادامه، به نقل از تذکره الخواص سبط ابن جوزى، شهادت حضرت را روز جمعه میان نماز ظهر و عصر نقل کرده است، گرچه در ادامه قول به روز شنبه را نیز آورده است.(4)
پی نوشت:
1- محدث قمى، سفینه البحار، ج۶، ص۲۶۷ـ۲۶۸، ذیل «عاشورا».
2- شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۹۵: «و اَصبح عمر بن سعد فى ذلک الیوم و هو یوم الجمعه و قیل یوم السبت».
3- همان، ج۲، ص۸۴: «ثم نزل و ذلک یوم الخمیس و هو الیوم الثانى من المحرّم سنه احدى و ستین».
4- ابن جوزى، تذکره الخواص، ص۲۵۶ و ر.ک: محدث قمى، رموز الشهاده (ترجمه نفس المهموم)، ص۱۷۰.
منبع : سبطین