۱ـ امام رضا (علیه‌السلام) فرمودند: زمانی که جدم حسین (علیه‌السلام) کشته شد آسمان خون و خاک سرخ بارید[1].
۲ـ آسمانهای هفت گانه و زمینها در شهادت آن بزرگوار خون گریه کردند[2].
۳ـ حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) به فاطمه زهرا (علیها السلام) بعد از خبر دادن به آن حضرت در شهادت سید الشهداء (علیه‌السلام) فرمود: زمین و آسمان و ملائکه و وحوش و گیاهان و دریاها و کوهها بر او گریه می‌کنند[3].
۴ـ حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) می‌فرمایند: آسمان و زمین بر یحیی بن زکریا و حسین بن علی (علیه‌السلام) خون گریه کردند[4].
۵ـ امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) روزی دید امام حسین (علیه‌السلام) از یکی از درهای مسجد وارد شد. فرمود: این فرزند بزودی کشته می‌شود و آسمان و زمین بر او خون می‌گریند[5].
۶ـ امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند: زمانی که حسین بن علی (علیه‌السلام) کشته شد آسمانها و زمینهای هفتگانه و آنچه در آنها بود و کسانی که در بهشت و جهنم بودند و آنچه دیده می‌شود و آنچه دیده نمی‌شود بر آن حضرت گریستند، مگر سه چیز که آنها گریه نکردند: بصره، دمشق و آل حکم بن ابی العاص[6].
۷ـ هر آسمانی که روح سید الشهداء (علیه‌السلام) از آن بالا رفت گریه کردند و ضجه زدند به اندازه‌ای که تا روز قیامت می‌لرزند. در روایتی گریه آسمان را به گریه اهل آن یعنی ملائکه آسمان تفسیر کرده‌اند[7].
۸ـ امام مجتبی (علیه‌السلام) به برادرش امام حسین (علیه‌السلام) می‌فرماید: در شهادت تو آسمان خاکستر و خون می‌بارد[8].
۹ـ اسامه بن شبیب به اسنادش از ام سلیم نقل می‌کند: زمانی که حسین بن علی (علیه‌السلام) کشته شد بارانی مثل خون از آسمان بارید مثل خون که دیوارهای منازل و خانه‌ها قرمز شد[9].
۱۰ـ محمد بن سیرین می‌گوید: سرخی اطراف آسمان تا قبل از شهادت حسین بن علی (علیه‌السلام) نبوده است[10].
۱۱ـ ابوقبیل می‌گوید: هنگامی که حسین بن علی (علیه‌السلام) کشته شد خورشید به حدی گرفت که ستاره‌ها در روز دیده می‌شدند و مردم گمان کردند قیامت به پا شده است[11].
نوع گریه آسمان در احادیث به این تعابیر آمده است:
۱ـ زمانی که آن حضرت شهید شد آسمان خون و خاکستر بارید[12].
۲ـ در روایتی گریه آسمان را خاک سرخ نقل نموده‌اند[13].
۳ـ در روایتی امام سجاد (علیه‌السلام) گریه آسمان را طوری نقل نموده‌اند که اثر آن روی لباس می‌مانده است[14].
۴ـ امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: گریه آسمان بر آن حضرت بعد از شهادت، این بوده که خورشید با سرخی طلوع و با سرخی غروب می‌کرد[15].
۵ـ در روایتی امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: آسمان و زمین با سرخ شدن بر
حسین بن علی (علیه‌السلام)، گریه کردند[16].
۶ـ در روایاتی باریدن خاک قرمز و سرخی آسمان را گریه آن دانسته‌اند[17].
مدت گریه آسمان نیز به این تعابیر ذکر شده است:
۱ـ در روایتی امام صادق (علیه‌السلام) گریه آسمان را یک سال ذکر کرده‌اند[18].
۲ـ در بیت المقدس هنگام روز، از آسمان خون تازه بارید[19].
۳ـ امام صادق (علیه‌السلام) به زراره فرمود: آسمان چهل روز خون گریه کرد و زمین چهل روز به سیاهی گریه کرد[20].
۴ـ علی بن مسهر قرشی از جده‌اش نقل می‌کند که زمان شهادت امام حسین (علیه‌السلام) را درک کرده بود، و بعد از یک سال و نه ماه آسمان مثل خون بود و خورشید دیده نمی‌شد[21].
پی نوشت:
[1] - بحارالانوار: ج ۴۴، ص ۲۸۶. [2] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۱. [3] - بحارالانوار: ج ۴۴، ص ۲۶۴. [4] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۱. [5] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۹. [6] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۲، ۲۰۶. در روایتی «آل عثمان» است. [7] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۹. [8] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۸. [9] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۵. [10] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۵. [11] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۶. [12] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۲ ـ ۲۰۶. [۱3] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۱. [14] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۱. [۱5] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۲. [۱6] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۰. [۱7] - الخصائص الحسینیه: ص ۱۰۸. [۱8] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۰. [19] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۴. [20] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۰۶ ـ ۲۰۷. [21] - بحارالانوار: ج ۴۵، ص ۲۱۰.
منبع : سبطین