غيبت حضرت مهدي (ع)، از نگاه امام حسين (ع)

امام حسين (ع) درباره غيبت امام زمان (ع) مي فرمايد: ((لصاحب هذا الامر غيبتان، احدثا تطول حط يقول بعك م: مات و بعك م قتل و بعك م ذهب و لا يطّلع عط موضعه احد من وض و لا غفه الااثوض الذي يط امره؛(1) براي صاحب اين امر دو غيبت است كه يكي از آنها آن قدر به طول مي انجامد كه گروهي مي گويند: [مهدي ]مرده و برخي گويند: كشته شده و بعضي گويند: رفته است. احدي از دوستان و غيره، از اقامتگاه او آگاه نمي شود، جز خدمت گذاري كه متصدي امور اوست)).
 هم چنين مي فرمايد: ((... له غيبة يرّتد فشا اقوام و يثبت عط الدين فشا آخرون، فيؤذَوْن و يقال اًم: مط هذا الوعدان كنژ صادقغ. اما ان الصابر ص غيبته عط الاذي و التكذيب ج ك لة اگاهد بالسيف بغ يدي رسول الله(ص)؛(2) براي او غيبتي است كه گروه هايي در آن از دين بر مي گردند و گروه هايي ديگر بر آيين خود استوار مي مانند و در اين راه آزارها مي بينند. به آنان گفته مي شود: اين وعده كي واقع خواهد شد اگر راستگو هستيد؟ آنان كه بر اين آزارها و تكذيب ها صبر كنند، همانند كسي اند كه شمشير به دست گرفته و در پيشاپيش رسول اكرم (ص) جهاد مي كند.

پی نوشت:

1) كمال الدين، ج 1، ص 317؛ اثبات الهداة، ج 6، ص 397؛ عقد الدرر، ص 134.
2) كمال الدين، ج 1، ص 317؛ عيون الاخبار،  ج 1، ص 18؛ بحارالانوار، ج 51، ص 133.