قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

وقتى پيروان معاويه كشته شوند

بعد از اینکه معاویه حجر بن عدى را که از شیعیان ناب امام على علیه السلام بود، به شهادت رساند، به مکه رفت و امام حسین علیه السلام را آنجا دید و گفت :
اى ابا عبدالله ! آیا از آنچه بر سر حجر بن عدى و یاران و پیروانش و شیعیان پدرت آوردیم ، با خبر شدى ؟
امام حسین علیه السلام وقتى از وقایع اتفاق افتاده پرسید، معاویه گفت :
ایشان را کشته و کفن کرده و نمازشان خواندیم .
سیدالشهداء علیه السلام خنده اى نمود و فرمود:
ایشان دشمن تواند اى معاویه ! اگر ما پیروان ترا بکشیم ، بدون کفن و دفن و نماز، رهایشان مى کنیم ؛ خبر بدگویى تو درباره على علیه السلام و تلاش ‍ تو در کینه توزى ما و عیبجویى تو از بنى هاشم ، به من رسید. از اینرو در خود فرو رو و از خویش حق را، گرچه به زیانت باشد، جویا شو؛ بنابراین اگر نفس خویش را معیوبترین نفس ها نیافتى پس عیوب تو چه ناچیز و بى مقدار خواهد بود! و ما به تو ستم کرده ایم !
اى معاویه ! جز در کمان خویش زه مبند و جز به هدف هود تیر میانداز و سوى ما از نزدیک تیر میفکن ؛ به خدا قسم بطور یقین تو درباره ما از کسى پیروى مى کنى که در اسلام سابقه اى نداشته و نفاقش تازه نبوده و به فکر تو نیست ؛ پس به خود فکر کن یا ما را رها نما. (۱)
ان اجود الناس من اعطى من لا یرجوه . (۲)
بى گمان بخشنده ترین مردم ، کسى است که به افرادى عطا کند که امید پاداش و تلافى از آنها ندارد.
امام حسین علیه السلام

نویسنده: محمد حسین مهر آیین

پی نوشت:


۱-احتجاج طبرسى ۲/۲۹۷ و کشف الغمه ۲/۳۰ و المحجه البیضاء ۴/۲۲۷ و بحار الانوار ۴۴/۱۲۹.
۲-کشف الغمه ۲/۲۰۵.

 


منبع : کتاب جلوه عشق،قصه هاى زندگى امام حسین علیه السلام
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


بیشترین بازدید این مجموعه