روزى امام حسین علیه السلام و امام حسن علیه السلام مردى را دیدند که اشتباه وضوء مى گرفت ؛ از اینرو شروع به کشمکش ظاهرى نموده و هر یک به دیگرى گفت : تو وضو را به نیکى انجام نمى دهى .
بدینگونه توجه پیرمرد را به خود جلب نموده و گفتند:
اى پیرمرد! هر یک از ما وضو مى گیریم و تو داورى کن .
پس از آنکه هر دو وضو گرفتند، پیرمرد که متوجه اشتباه خود شده بود، گفت :
وضوى شما درست است ولیکن این پیرمرد نادان تاکنون درست وضو نمى گرفت و اکنون آنرا از شما آموخت و به برکت و دلسوزى شما بر امت جد بزرگوارتان ، از اشتباه خود توبه کردم . (۱)
ان الحسن و الحسین هما ریحانتاى من الدنیا من احبنى فلیحبهما. (۲)
بى گمان حسن و حسین دو گل خوشبوى من از دنیا هستند؛ دوستدار من باید به آندو مهر ورزد.
رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم
نویسنده: محمد حسین مهر آیین
پی نوشت:
۱-بحار الانوار ۴۳/۳۱۹، مناقب ابن شهر آشوب ۳/۱۶۸.
۲-سنن ترمذى ۵/۶۱۵ و الفصول المهمه ۱۷۱ و بحار الانوار ۳۷/۷۴.
منبع : کتاب جلوه عشق،قصه هاى زندگى امام حسین علیه السلام