چکیده
در سند اصل دعای عرفه و فقرات پایانی آن اشکالاتی مطرح شده است، اما می‌توان بر اساس قرائنی اطمینان به استناد اصل و فرع این دعا به امام حسین7 پیدا کرد.
از حیث محتوا، دعای عرفه مفاهیم عمیقی مثل خداشناسی، انسان‌شناسی و رابطه انسان و خدا را در خود جای داده است.
ساختار کلی این دعا را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:
1ـ مدح و توصیف پروردگار
2ـ گزارشی از حال و نگاه خود نسبت به باریتعالی
3ـ طرح حاجات و خواسته خود
4ـ بازگشت به توصیف پروردگار و طرح حاجات به صورت مکرر در مکرر
در این مقاله، محورهای مذکور مورد بررسی و شرح قرار می‌گیرد.
کلیدواژه‌ها: دعای عرفه، وحدت شخصی وجود، مقام «انّ»، مقام، لطف الهی
قاسم ترخان - استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی