پيام جهاد

پيروزمند در هر دو ميدان، به راستى پيروز و قهرمان است و كشته ميدان جهاد اصغر، شهيد، ولى كشته ميدان جهاد اكبر بر خاك افتاده اى شكست خورده و مطرود و مردارى متعفّن خواهد بود.
تو كه نه، در راه حقّ به شرف شهادت نايل آمده، نه دشمن را از پا در آورده اى و نه در ميدان پيكار با هواى دل مدال افتخار و قهرمانى گرفته اى تا پاداش آنها را دريافت دارى؛ امّا ممكن است در پرتو نور وجود حسين عليه السلام با يك تحوّل عميق درونى و عملى، به پاداش همه اينها دست يابى؛ بدين صورت:
1 -هنگامى كه به راستى بااخلاص و عرفان، شهادت به همراه حسين را آرزو نمايى و صادقانه رو به آستان مقدّس او آورى كه: (اى خداوندگار شهادت ! كاش من در روز جاودانه عاشورايت به همراهت بودم.) با اين حال و هواى ملكوتى به پاداشى همانند شهادت با او خواهى رسيد.
2-و نيز هنگامى كه شاهكار بزرگ شهيدان راه عدالت و آزادى را در روز حماسه ساز عاشورا به راستى دوست بدارى و بر فداكارى آنان خشنود و به شركت در پيكار قهرمانانه به همراه آنان مشتاق باشى، باز هم پاداشى چون پاداش آنان خواهى داشت. همانگونه كه جابر در برابر قبر مطهّرش گفت: (گواهى مى دهم كه ما در نبرد قهرمانانه اى كه شما در آن گام نهاديد، با شما شركت داشتيم.)
3 -و نيز هنگامى كه شب عاشورا، حسين عليه السلام را با عرفان و اخلاص زيارت كنى و در كنار مرقد پاكش تا بامداد، شب زنده دارى و عبادت خداى او كنى، چنانى كه گويا با پيكرى به خون آغشته خدايت را ملاقات نمودى و به پاداشى همانند پاداش ‍ كسى دست خواهى يافت كه به همراه پيشواى شهيدان به شهادت رسيده است.
4 -اينگونه ارادت عارفانه و خالصانه بر حسين عليه السلام از نظر پاداش، سرآمدِ جهاد در راه خداست، چرا كه در ميدان جهاد، گاه براى مجاهد در راه حقّ شهادت ارزانى مى گردد و گاه نمى گردد، امّا در آستان پرفيض حسين عليه السلام هم پاداش جهاد خواهد بود و هم پاداش شهادت در راه خدا و هم پاداش به خون آغشته شدن در راه او.
5 و سرآمد همه پاداشها، اين است كه به خون غلطيدن در راه حقّ براى هر شهيدى تنها يكبار ميسّر است و طبيعى است كه پاداش ‍ آن هم يكبار خواهد بود، امّا در آستان حسين عليه السلام مى توان در پرتو ايمان و اخلاص و هدف بلند، بارها و بارها به اين پاداش ‍ پرشكوه دست يافت.