زمين کربلا

مرحوم جنّت مکان حاج حسين نوري در دارالسلام خود نقل کرده است که در کتاب کلمه طيّبه از مرحوم ميرزا سيد علي صاحب شرح کبير که مي فرمايد: من عصرهاي پنجشنبه مواظبت داشتم به زيارت قبرهائي که در اطراف خيمه گاه است.

شبي در عالم رؤيا ديدم که رفته ام به زيارت همان قبرها، ناگهان شنيدم هاتفي به زبان فارسي مي گويد: خوشا به حال کسي که در اين زمين مقدس (کربلا) مدفون شود، اگر چه با هزاران گناه باشد از هول قيامت سالم مي ماند، و هيهات که از هول قيامت سلامت باشد، کسي که در اين زمين دفن نشود. [1] .

کربلا خاکت دهد بوي بهشت 

کربلا هستي تو چون کوي بهشت

کربلا خاکت معطّر از چه شد 

بين گلها امتيازت از که شد

کربلا گو بوي عطرت از کجاست 

عنبر و بوي عنبرت از کجاست

کربلا بوي خدائي ميدهي 

کي ز او بوي جدائي ميدهي

کربلا جانم فداي بوي تو 

کي شود رو آورم بر سوي تو

کربلا گشتي معلّي بعد از آن 

برتر از عرش خدائي بعد از آن

کربلا من زنده از بوي تواءم 

کربلا من عاشق روي تواءم

کربلا هر کس که يادت مي کند 

زائرت حق را زيارت ميکند

 پی نوشتها :

[1] دار السلام.