تطابق دین با علم
جناب عبدالبهاء پیشوای دوم بهائی ها:
هر مسألهای از مسائل دینیه که مطابق علم نباشد وهم است(خطابات ج۲ )!!!!
در واقع به نظر ایشان علم از حقیقت هر مسأله ای به ما گزارش میدهد و اگر آن گزارش مطابق با گزارشات دین باشد خودش مهر تأییدی به سخن پیام آوران آن آئینه است.
همچنین در کتاب ایام تسعه می نویسد:
آفتاب… چون در مرآت (آینه) مقعر یا در مرآت محدب تجلی نمـاید، جمیع حـرارت در نقطهای جمع شـود.
برطبق این سخن هر آیینه ای خواه محدب باشد ویا مقعر، نور را در یک نقطه متمرکز میکند!!!
توجه به چند نکته :
«اجسام از آنچه که در آینه می بینید به شما نزدیک ترند». این جمله را کمتر کسی است که بر روی آینه بغل خودروها ندیده و یا در کتب درسی دوران تحصیلش پیرامون مسئله ی آینه های محدب مورد بررسی قرار نداده باشد. همان طور که می دانید آینه ی طرفین خودروها از نوع آینه ی محدب است تا بتواند اجسام را در چشم انداز وسیع تری در معرض دید قرار دهد و به خاطر همین اجسام را کوچکتر و نزدیک تر از فاصله ی واقعی خودشان نمایش می دهد.
دلیل این خاصیت این است که این آینه پرتو های نور را حتی اگر موازی یا متمرکز هم باشند تا جایی که می تواند پراکنده می کند.
این مطلب در تمامی منابع علمی مربوط به اپتیک در مورد آیینه ها مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته و درستی آن اثبات گردیده است ولی گاهی اوقات برخی افراد یا برخی از گروه ها سخنانی متناقض با علم روشن روز بیان می کنند.
به عنوان مثال جناب اشراق خاوری، یکی از بزرگترین مبلغان مسلک بهائیت که تالیفات زیادی نیز دارد، مطالبی را درباره آینه ها بیان کرده که شنیدن آن خالی از لطف نیست. ایشان در کتاب ایام تسعه ی خود می گوید: «مانند آفتاب که در مرآت مسطح تأثیر تام ندارد؛ ولی چون در مرآت مقعر یا در مرآت محدب تجلی نماید جمیع حرارت در نقطه ای جمع شود و آن نقطه از آتش، حرقتش بیشتر است»! این جمله و تمامی متن کتاب ایام تسعه به تأیید رسمی لجنه نشر آثار امری رسیده است و از این رو، شرعاً مورد تأیید اهالی آئین بهائیت است. این یعنی، بهائیان جهان، شرعاً معتقدند که آینه ی محدب و مقعر مثل هم رفتار می کنند و هردو نور را همگرا می کنند و در یک نقطه جمع می کنند.
اتفاقا همین نویسنده و هم کیشان او قائل به اصل مهمی در دیانتشان هستند که اگر بخواهند دینشان را در دوازده جمله خلاصه کنند یکی این است که «دین باید با علم و عقل مطابق باشد».
در این باره جناب عبدالبها دوم شخص آیین بهائیت چنین تأکید می کنند: «دین و علم توأم است، از یکدیگر انفکاک ننماید و از برای انسان دو بال است که به آن پرواز نماید جناح واحد کفایت نکند هر دینی که از علم عاری است عبارت از تقالید است و مجاز است نه حقیقت.[۱]»
حالا یک سؤال: آیا بهائیان، شرعاً برای متمرکز کردن نور از آیینه های محدب استفاده می کنند یا خیر؟!
————————————————————————-
پی نوشت :
[۱] پیام ملکوت صفحه ۸۸ به نقل از خطابات طبع مصر صفحه ۳۲
منبع :
به نقل از یار جوان