قانون و قانون مداری
قانون و قانون مداری


گونه شناسی ارتباط دین و سیاست در اندیشه سیاسی شیعه
قانون و قانون مداری
هدف مقاله حاضر دو امر است: طبقه بندی نظریه های مربوط به ارتباط دین و سیاست (و هم چنین نهادهای آن دو) و تبیین چرایی هر نظریه با رجوع به مبانی نظری آنها. این مقاله بر اساس گونه شناسی خاصی بین ارتباط دین و سیاست و رابطه روحانیت و دولت تفکیک قائل می شود. در خصوص بحث اول, برخی معتقدند دین به سیاست می پردازد، در حالی که برخی دیگر این ارتباط را نفی می کنند. گروه اول خود به سه قسم حداکثری ها، منطقه الفراغی ها و حداقلی ها و گروه دوم به دو قسم متدینان و دین ستیزان تقسیم می شوند. قسمت دوم مقاله به ارتباط ن




گوشه اى از دستورات اميرالمومنین(ع) در رابطه با شيوه حكومت
قانون و قانون مداری
در ميان كارگزاران حكومت اميرمؤمنان كه با داشتن شرايط لازم انتخاب مى شدند كم نبودند كه در هنگام شغل ادارى دچار تخلف شدند، ولى اميرمؤمنان بدون ملاحظه در مقابل آنان ايستاد و از حكومت عزلشان كرد، و در صورت دسترسى به آنان از مجازاتشان كوتاهى نكرد.













