به سند موّثق از حضرت امام صادق(علیهالسلام) روایت شده است: چون حقتعالی فرمان داد این آیات را به زمین آورند به عرش الهی چنگ زدند و گفتند: پروردگارا، ما را به سوی اهل خطا و گناهکاران میفرستی؟
حقتعالی به سوی ایشان وحی کرد به سوی زمین بروید، به عزّت و جلالم سوگند یاد میکنم که تلاوت نکند شما را احدی از آل محمّد و شیعیان ایشان جز آنکه نظر رحمت کنم به سوی آنان از رحمتهای پنهان خود، هر روز هفتاد نظر، در هر نظری هفتاد حاجت او را برآورم و او را بپذیرم هرچند نافرمانی بسیار نموده باشد.
و طبق روایتی دیگر: هرکه این آیات را بعد از هر نماز بخواند او را در «حظیره قدس» [منظور استراحتگاه بهشت است] ساکن گردانم، با هر گناهی که داشته باشد و اگر ساکن نکنم، به سوی او نظر کنم، به نظر رحمت ویژۀ خود، در هر روز هفتاد نظر و اگر چنین نکنم، هر روز هفتاد حاجت او را برآورم که کمتر آنها آمرزیدن گناهان باشد و اگر چنین نکنم، او را از شرّ شیطان و از شرّ هر دشمنی پناه دهم و به او بر ایشان یاری رسانم و او را از وارد شدن بهشت مانع نشود مگر مرگ؛
و آن آیات به شرح زیر است:
«سوره فاتحه» تا آخر و
«آیتالکرسی» که تا
«هُم فیها خالِدونَ» بخواند بهتر است و
«آیه شهادت»، یعنی:
﴿شَهِدَ اللّٰهُ أَنَّهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ وَ الْمَلاٰئِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قٰائِماً بِالْقِسْطِ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ . إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللّٰهِ الْإِسْلاٰمُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتٰابَ إِلاّٰ مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِآيٰاتِ اللّٰهِ فَإِنَّ اللّٰهَ سَرِيعُ الْحِسٰابِ﴾
خداوند درحالیکه [به کارگردانی در همۀ امورِ هستی] قائم به عدالت است، [با زبانِ وحی و نظام استوار آفرینش و وحدتِ حاکمیت در خلقت] گواهی میدهد که هیچ معبودی جز او نیست و فرشتگان و دانشمندان نیز [گواهی میدهند که] جز او معبودی وجود ندارد، [معبودی] که توانای شکستناپذیر و حکیم است؛ مسلّماً دین نزد خدا فقط اسلام است [ اسلامی که در قرآن تجلی دارد]، اهل کتاب [چه یهود چه نصاری، دربارۀ آن] به نزاع و کشمکش برنخاستند مگر پس از آنکه [بهوسیلۀ تورات و انجیل دربارۀ حق بودنش] به آگاهی و یقین رسیده بودند، سبب [این نزاع و کشمکش که مانع پذیرفتن اسلام از سوی آنان شد] خوی تجاوزگری، حسد و فساد بین خودشان بود. آنانکه منکر آیات حق شوند [محکوم به محاکمه در قیامتند؛] خداوند حسابرسی سریع است.
و
«آیه ملک» یعنی:
﴿قُلِ اللّٰهُمَّ مٰالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشٰاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشٰاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشٰاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشٰاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهٰارِ وَ تُولِجُ النَّهٰارَ فِي اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشٰاءُ بِغَيْرِ حِسٰابٍ﴾
[در مقام دعا] بگو: خدایا! ای مالک و فرمانروای همۀ موجودات! هرکه را بخواهی حکومت میبخشی و از هرکه بخواهی حکومتِ [دادهشده] را میستانی و هرکه را بخواهی عزّت میدهی و هرکه را بخواهی خوار و بیمقدار میکنی، هر خیری به دست توست، مسلّماً تو بر هر کاری توانایی؛ شب را در روز و روز را در شب فرومیبری و زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون میآوری و هرکه را اراده کنی بیحساب روزی میدهی.
فضیلت «آیتالکرسی» بعد از هر نماز
به سند معتبر از حضرت امام موسیبنجعفر(علیهالسلام) روایت شده است: هرکه بعد از هر نماز واجب
«آیتالکرسی» را بخواند، گزندهای به او ضرر نرساند و در حدیث معتبر دیگر فرمود: رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: یا علی بر تو باد به تلاوت نمودن
«آیتالکرسی» پس از هر نماز واجب، به درستی که بر خواندن آن محافظت نکند مگر پیغمبر یا صدّیق یا شهید؛
و از حضرت رسالتپناه روایت شده است: هرکه
«آیتالکرسی» را پس از هر نماز بخواند او را از وارد شدن به بهشت جز مرگ مانعی نباشد؛ و طبق روایت دیگر: هرکه
«آیتالکرسی» را بعد از هر نماز واجب بخواند نمازش پذیرفته شود و در امان خدا باشد و خداوند او را از بلاها و گناهان حفظ کند.