جديرٌ مَنْ اَمَرْتَهُ بِالدُّعآءِ اَنْ يَدْعُوَكَ، وَ مَنْ وَعَدْتَهُ بِالاِْجابَةِ اَنْ يَرْجُوَكَ، وَلِىَ اللهُمَّ حاجَةٌ، قَدْ عَجَزَتْ عَنْها حيلَتى،
وَكَلَّتْ فيها طاقَتى، وَ ضَعُفَ عَنْ مَرامِها قُوَّتى، وَ سَوَّلَتْ لى نَفْسِىَ الْاَمّارَةُ بِالسّوءِ، وَ عَدُوِّىَ الْغَرُورُ، الَّذى اَنَا مِنْهُ مَبْلُوُّ اَنْ اَرْغَبَ اِلَيْكَ فيها، اَللهُمَّ وَاَنْجِحْها بِاَيْمَنِ النَّجاحِ، وَاهْدِها سَبيلَ الْفَلاحِ، وَاشْرَحْ بِالرَّجآءِ لاِِسْعافِكَ صَدْرى، وَ يَسِّرْ فى اَسْبابِ الْخَيْرِ اَمْرى، وَ صَوِّرْ اِلَىَّ الْفَوْزَ بِبُلُوغِ ما رَجَوْتُهُ بِالْوُصُولِ اِلى ما اَمَّلْتُهُ، وَ وَفِّقْنِى اللهُمَّ فى قَضآءِ حاجَتى، بِبُلُوغِ اُمْنِيَّتى، وَ تَصْديقِ رَغْبَتى، وَاَعِذْنِى اللهُمَّ بِكَرَمِكَ، مِنَ الْخَيْبَةِ وَالْقُنُوطِ وَالْاَناةِ وَالتَّثْبيطِ اَللّهُمَّ اِنَّكَ مَلىءٌ بِالْمَنائِحِ الْجَزيلَةِ، وَفِىُّ بِها وَ اَنْتَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ بِعِبادِكَ خَبيرٌ بَصيرٌ.
سزاوار است کسی که فرمان دعا به او دادی تو را بخواند و کسی که وعده اجابت به او دادی به تو امید بندد، برایم خدایا حاجتی است که چارهام از آن ناتوان شده و طاقتم در آن وامانده و از طلبش نیرویم سست گشته، نفس امارهام بدی را برایم آرایش کرده و دشمنم فریب را، دشمنی که من از او در بلایم، از این که در آن حاجتم بهسوی تو میل کنم، خدایا آن را برآور، به مبارکترین روا کردن و هدایتش کن به راه رستگاری و باز کن به امید یاریات سینهام را و آسان کن در اسباب خیر کارم را و برایم رستگاری را نقش بند، به رسیدن آنچه به آن امید بستم، با پیوستن آنچه آن را آرزو نمودم و موفقم بدار خدایا در برآوردن حاجتم، به رسیدن به آرزویم و درست درآمدن اشتیاقم و پناهم ده خدایا به کرامتت از ناامیدی و یأس و تنبلی و بازآمدن از کار، خدایا تو توانا بر احسان کردن عطاهای بسیاری، وفا کننده به آنهایی و تو بر هر کاری توانایی و به بندگانت آگاه و بینایی