خطبه 210
خطبه در وصف سالكان
-
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز سخنان آن حضرت است
-
در وصف سالکان
-
قَدْ اَحْيى عَقْلَهُ، وَ اَماتَ نَفْسَهُ، حَتّى دَقَّ جَليلُهُ، وَ لَطُفَ غَليظهُ،همانا عقل خود را زنده کرد، و نفسش را میراند، به طوری که جسمش باریک، و دلش نرم شد،
-
وَ بَرَقَ لَهُ لامِعٌ كَثيرُ الْبَرْقِ، فَاَبانَ لَهُ الطَّريقَ، وَ سَلَكَ بِهِ السَّبيلَ،و نوری در نهایت فروزندگی برایش درخشید، که راه را برای او روشن کرد، و به آن نور راه را پیمود،
-
وَ تَدافَعَتْهُ الاَْبْوابُ اِلى بابِ السَّلامَةِ وَ دارِ الاِْقامَةِ، وَ ثَبَتَتْ رِجْلاهُابواب سلوک او را به در سلامت و خانه اقامت راندند، و قدمهایش همراه
-
بِطُمَأْنينَةِ بَدَنِهِ فى قَرارِ الاَْمْنِ وَ الرّاحَةِ، بِمَا اسْتَعْمَلَ قَلْبَهُ،آرامش تن در جایگاه امن و راحت استوار شد، چرا که قلبش را به کار گرفت
-
وَ اَرْضــى رَبَّــهُ .و پروردگارش را خشنود ساخت.