English
خطبه 235
خطبه به عبداللّه بن عباس در زمانى كه عثمان در محاصره بود
-
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُاز سخنان آن حضرت است
-
- قالَهُ لِعَبْدِاللّهِ بْنِ عَبّاس وَ قَدْ جاءَهُ بِرِسالَة مِنْ عُثْمانَ وَ هُوَ مَحْصُورٌ يَسْأَلُهُعبداللّه بن عباس در زمانی که عثمان در محاصره بود نامه ای از جانب او به محضر امام آورد که امام
-
فيهَا الْخُرُوجَ اِلى مالِهِ بِيَنْبُعَ، لِيَقِلَّ هَتْفُ النّاسِ بِاسْمِهِ لِلْخِلافَةِ،از مدینه خارج شود و به زمین خود در یَنْبُع برود تا هیاهوی مردم برای پیشنهاد خلافت به حضرت آرام گردد،
-
بَعْدَ اَنْ كانَ سَأَلَهُ مِثْلَ ذلِكَ مِنْ قَبْلُ، فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:-این دومین بار بود که از آن جناب چنین درخواستی داشت، امام در جواب وی فرمود:
-
يَا ابْنَ عَبّاس، ما يُريدُ عُثْمانُ اِلاّ اَنْ يَجْعَلَنى جَمَلاً ناضِحاًعثمان خواسته ای جز این ندارد که مرا به مانند شتر آبکش
-
بِالْغَرْبِ، اُقْبِلُ وَ اُدْبِرُ! بَعَثَ اِلَىَّ اَنْ اَخْرُجَ، ثُمَّ بَعَثَ اِلَىَّ اَنْ اَقْدَمَ،با دلْو قرار دهد، بیایم و بروم، پیش از این فرستاد که از مدینه بیرون روم، دوباره فرستاد که بازگردم،
-
ثُمَّ هُوَ الاْنَ يَبْعَثُ اِلَىَّ اَنْ اَخْرُجَ! وَ اللّهِ لَقَدْ دَفَعْتُ عَنْهُ حَتّىالان هم فرستاده که خارج شوم! به خدا قسم به اندازه ای از او دفاع کردم که
-
خَشيتُ اَنْ اَكُونَ آثِماً.ترسیدم آلوده به گناه شده باشم.
