مادران و پدران، بچه ها و جوان ها، برادران و خواهران! یادتان نرود که گریهٔ برای خدا و ابی عبد الله(ع)، جزء دین است. پدران و مادران! در خانه ها، این گریه را به بچه هایتان انتقال بدهید. البته این کار را دارید می کنید؛ چون من هر روز می بینم این بچه های سه چهارساله جوری در جلسه گریه می کنند که ما هم به گریهٔ آنها گریه می کنیم. آنها هنوز نمی دانند که چه خبر شده و فقط گریه می کنند. چرا بچه هایی که نمی دانند چه خبر شده، گریه می کنند؟ چون پیغمبر(ص) فرموده اند: «اِنَّ لِلْحُسَيْنِ مَحَبَّةً مَكْنُونَةً في قُلُوبِ الْمُؤْمِنينِ». خدا هر مؤمنی را که خلق می کند، چاشنی عشق به حسین من را در دلش می اندازد.