آنگاه برای نافله صبح برخیزد که دو رکعت است: در رکعت اول پس از سوره
«حمد» سوره
«قُلْ یٰا أَیُّهَا الْکٰافِرُونَ» و در رکعت دوم پس از سوره
«حمد» سوره
«توحید» را بخواند و چون سلام داد، به طرف قبله به صورت مرده در قبر به پهلوی راست بخوابد،
و گونه راستش را بر روی دست راست بگذارد و بگوید:
اِسْتَمْسَكْتُ بِعُرْوَةِ اللّهِ الْوُثْقىَ، الَّتى لاَانْفِصامَ لَها، وَاعْتَصَمْتُ بِحَبْلِ اللّهِ
الْمَتينِ، وَ اَعُوذُ بِاللّهِ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ، وَ اَعُوذُ بِاللّهِ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ
الْجِنِّ وَالاِْنْسِ.
چنگ زدم به دستاویز محکمتر خدا که برایش گسستنی نیست و تمسّک جستم به رشته استوار خدا و پناه میبرم به خدا، از شرّ تبهکاران عرب و عجم و پناه میبرم به خدا از شرّ بدکاران جنّ و انس منزّه است پروردگار بامداد، شکافنده سپیده.
آنگاه سه مرتبه بگوید:
سُبْحانَ رَبِّ الصَّباحِ فالِقِ الاِْصْباحِ.
منزّه است پروردگار بامداد، شکافنده سپیده.
و «پنج آیه آل عمران» را که در سطور قبل ذکر شد بخواند، سپس برخیزد و بنشیند و «تسبیح حضرت زهرا» (علیها السلام) را بگوید.
در کتاب «من لا یحضره الفقیه» فرموده: روایت شده: هرکه بین دو رکعت نافله صبح و نماز صبح، صد مرتبه بر محمّد و آل محمّد صلوات فرستد،
حقتعالى چهره او را از حرارت آتش حفظ کند، و کسى که صد مرتبه بگوید: «سُبْحَانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ، أَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبِّی وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ؛ منزه است پروردگار بزرگ من و به ستایش او را سزاست، از خدا، پروردگار خود، آمرزش میطلبم و به سوی او باز میگردم» حقتعالى خانهای در بهشت براى او بنا کند، و کسى که بیست ویک مرتبه
«قل هو اللّه احد» بخواند، خداى تعالى در بهشت خانه اى براى
او بنا کند، و اگر آن را چهل مرتبه بخواند، حقتعالی او را بیامرزد.
و شایسته است پس از فراغت از نماز شب، «دعاى سى و دوم صحیفه کامله»: «اللّهمّ یا ذا الملک المتأبدّ» خوانده شود، آنگاه «سجده شکر» بجا آورد، و سزاوار است براى برادران مؤمن خود دعا کند، و دعاى «اللّهمّ ربّ الفجر» را که در ادعیه سجده شکر گذشت بخواند.
از برادران دینى امید واثق دارم که براى این گنهکار روسیاه هم دعا کنند که به دعاى بسیار نیازمندم و اللّه الموفّق.