จากฮะดีษที่หนึ่ง -สิบ
1. لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ
(تحف العقول، ص448)
1.การอิบาดะฮ์(การเคารพภักดี สักการะ บูชา) มิใช่คือ การถือศีลอดและการนมาซมากเท่านั้น แต่ทว่าอันที่จริงการอิบาดะฮ์ คือ การครุ่นคิดในกิจการของเอกองค์อัลลอฮ์ (พระผู้เป็นเจ้า)
2. جُعِلتِ الخَبائِثُ فی بَیت وَ جُعِل مِفتاحُهُ الکَذِبَ
(بحار الانوار، ج78، ص377)
2.ความชั่วร้ายถูกวางไว้ในบ้านหลังหนึ่งที่กุญแจของบ้านหลังนั้น คือ การพูดโกหก
3. کَفاك أدبا تَجنُّبُك ما تَکرهُ مِن غَیرك
(مسند الامام العسکری، ص288)
3.เป็นที่เพียงพอแล้วสำหรับเจ้า ในการมีมารยาทที่ดีงาม นั่นคือ การออกห่างจากสิ่งที่ตนเองรังเกียจ(โดยอย่ายัดเยียดให้ผู้อื่น) เพราะว่าบุคคลอื่นก็รังเกียจในสิ่งนั้นเหมือนกัน
4. اِنَّ الوُصُولَ اِلی اللهِ عَزّوجلَّ سَفَرٌ لا یُدرَکُ اِلّا بِامتِطاءِ اللَّیلِ
(مسند الامام العسکری، ص290)
4. แท้จริงการไปถึงอัลลอฮฺ คือการเดินทางที่ไม่มีผู้ใดรู้จักมัน นอกจากการตื่นในยามค่ำคืน(เพื่อการดำรงอิบาดะฮฺ)
5. التَّواضُعُ نِعمَةٌ لایُحسَدُ عَلیها
(تحف العقول، ص489)
5.การน้อบน้อมถ่อมตน คือ ความโปรดปรานอันยิ่งใหญ่ที่ไม่มีการอิจฉาในสิ่งนั้น
6. المُومِنُ بَرَکَةٌ عَلی المُومِنِ وَ حُجَّةٌ عَلی الکافر
(تحف العقول، ص489)
6.ศรัทธาชน คือ ผู้ที่มีเกียรติสำหรับศรัทธาชนด้วย และเป็นข้อพิสูจน์เหนือผู้ปฏิเสธ
7. لا تُمار فَیذهَبَ بَهاوُك وَ لا تمازح فَیجتَرَاُ عَلَیك
(تحف العقول ص 486)
7.อย่าทะเลาะเบาะแว้งในวิชาการ เพราะว่า จะทำให้วิชาการนั้นไม่มีคุณค่า และอย่าล้อเล่น เพราะว่า การล้อเล่นจะทำให้ไม่มีความกล้าหาญ
8. اَشَدُّ النّاس إجتهاداً مَن تَرَك الذُّنوبَ
(تحف العقول، ص 489)
8.มนุษย์ที่เพียรพยายามมากที่สุด คือ ผู้ที่เขาละทิ้งการทำความผิดบาป
9. عَلامَةُ الاْيمانِ خَمْسٌ: التَّخَتُّمُ بِالْيَمينِ، وَ صَلاةُ الإحْدي وَ خَمْسينَ، وَالْجَهْرُ بِبِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم، وَ تَعْفيرُ الْجَبين، وَ زِيارَةُ الاْرْبَعينَ
9.สัญลักษณ์ของผู้ศรัทธา มีด้วยกัน 5 ประการ ได้แก่ การสวมใส่แหวนด้วยมือขวา การลุกขึ้นทำนมาซ 51 รอกะอะฮ์ การบิสมิลลาฮ์ด้วยเสียงดัง การซัจดะฮ์ (กราบ)บนดิน และการอ่านซิยาเราะฮ์อัรบะอีน
10. بئسَ العَبد عَبدٌ یَکُون ذاوجهَین و ذالسَانینِ، یطرِی أخاه شَاهِداً، و یأکله غائباً، إن أَعطی حَسَده، و إن ابتَلی خَانَه
(تحف العقول، ص 518)
10.ช่างน่าอนาถเสียนี่กระไร ที่บ่าวคนหนึ่งเขามีสองลักษณะและมีสองลิ้น เมื่อใดที่เขาอยู่กับพี่ชายของเขา ก็สรรเสริญเยินยอพี่ชายเขา และเมื่อใดก็ตามที่พี่ชายไม่อยู่ เขาก็จะกล่าวว่าร้ายและใส่ร้ายป้ายสีพี่ชายของเขาเอง
