ความซื่อสัตย์ที่ปรากฏในคัมภัร์อัลกุรอาน
อัลกุรอานกล่าวไว้ในโองการที่ 177 ซูเราะฮ์บะเกาะเราะฮ์ว่า
"มันไม่ใช่ความดีหรอกการที่เจ้าหันหน้าของพวกเจ้าไปยังทิศตะวันออกและทิศตะวันตกแต่ ความดีอยู่กับคนที่เชื่อมั่นต่ออัลลอฮ์และวันปรโลก ....... และคนเหล่านี้คือผู้ที่ซื่อสัตย์"
คนดีในทัศนะของกุรอานคือ คนที่มีความซื่อสัตย์ ทั้งนี้ก็เพราะความซื่อสัตย์คือคุณสมบัติที่ครอบคลุมคุณสมบัติที่ดีอื่น ๆ ด้วย
มนุษย์ มีองค์ประกอบหลักเกี่ยวกับพฤติกรรมอยู่สามด้านด้วยกัน นั่นก็คือพฤติกรรมด้านความคิดความเชื่อ พฤติกรรมด้านการปฏิบัติและพฤติกรรมเกี่ยวกับการพูดและการแสดงออก
ดังนั้นหากมนุษย์เป็นคนซื่อสัตย์จะทำให้พฤติกรรมทั้งสามด้านของมนุษย์ดีไปด้วย ทุกอย่างที่เขาพูดเขาจะปฏิบัติมันด้วยพร้อมกันนั้นทั้งคำพูดและการกระทำของเขาก็มาจากความเชื่อที่มีผลมาจากความซื่อสัตย์ของเขานั่นเอง
ในโองการข้างต้นกุรอานกล่าวถึงความดี พร้อมกันนั้นได้สาธยายกรณีต่าง ๆ เกี่ยวกับความดีและคนดีแต่ในท้ายโองการกล่าวว่าคนดีที่กุรอานกล่าวถึงทั้ง หมดนั้นกุรอานเรียกว่า "ผู้ซื่อสัตย์"
โดย เชคมุฮัมมัดอลี ประดับญาติ