บทเรียนอัลกุรอานจากตัฟซีรเนะฮ์มูเนะฮ์ โองการที่ 109 บทอัตเตาบะฮ์
โองการนี้กล่าวเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มชนที่เป็นผู้ศรัทธา กับกลุ่มชนที่เป็นพวกกลับกลอกและภารกิจของพวกเขา โองการกล่าวว่า
أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى شَفا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ وَاللّهُ لَايَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
คำแปล :
109. ผู้ที่วางรากฐานอาคารของเขาบนความสำรวมตนต่ออัลลอฮฺ และบนความพีงพอพระทัยของพระองค์นั้นดีกว่า หรือว่าผู้ที่วางรากฐานอาคารของเขาบนริมขอบเหวที่จะพังทลายลง แล้วมันได้ทลายเขาลงไปในนรก และอัลลอฮฺจะไม่ชี้นำกลุ่มชนที่อธรรม
คำอธิบาย :
1.คำว่า บุนยานะ หมายถึง อาคารสิ่งปลูกสร้าง ส่วนคำว่า ชะฟา หมายถึง ขอบของบางสิ่งบางอย่าง ส่วนคำว่า ญุรุฟุน หมายถึง ด้านข้าง หรือชายฝั่งแม่น้ำ หรือริมปากบ่อ ซึ่งด้านล่างมันว่างเปล่า คำว่า ฮาร หมายถึงบุคคลหรือสิ่ง ปลูกสร้างที่อ่อนแอและกำลังจะพังทลายลงมา ความหมายว่า นิฟาก นั้นมองดูภายนอกมีลักษณะสวยงาม แต่เนื้อหาและรากฐานของมันอ่อนแอ พร้อมที่จะร่วงลงมาได้ทุกเมื่อ
2 ในที่สุด การเปรียบเทียบข้างต้นเป็นที่ชัดเจนว่า งานของพวกกลับกลอกนั้นไม่มีความมั่นคง ส่วนภารกิจของผู้ศรัทธามีความแข็งแรงมั่นคง นอกจากนั้นยังได้มีการอธิบายถึงหลักการทำงานของพวกเขา
บรรดาผู้ศรัทธาคือบุคคลที่เป็นเหมือนอาคารหรือสิ่งปลูกสร้าง ที่สร้างลงบนพื้นดินที่มีความแข็งแรง ด้วยอุปกรณ์ก่อสร้างที่มีความทนทานสูง ส่วนบรรดามุนาฟิกนั้นเป็นเหมือนผู้สร้างอาคารของพวกเขา อยู่ริมฝั่งแม่น้ำซึ่งด้านล่างน้ำได้ท่วมหมดและพัดพาเอาทุกสิ่งไปคงเหลือไว้เพียงความว่างเปล่า อาคารที่สร้างไว้กำลังจะพังทลาย
3. โองการข้างต้นนี้ได้ชี้ให้เห็นว่าบรรดามุนาฟิกนั้นเป็นพวกอธรรม เพราะการแยกตัวออกจากบทบัญญัติและข้อเท็จจริงของการสร้าง เท่ากับพวกเขาได้กดขี่ตัวเอง และกดขี่สังคม แน่นอัลลอฮฺจะไม่ทรงชี้นำคนเหล่านี้เด็ดขาด
4. การชี้นำของพระเจ้าหมายถึง การตระเตรีมปฐมบทต่างๆ เพื่อให้บรรลุสู่เป้าหมาย ซึ่งการชี้นำนี้จะครอบคลุมเหนือกลุ่มชนที่มีความคู่ควร มีความเหมาะสม และมีสิทธิ์ที่จะได้รับ ประกอบกับมีความพร้อมอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้ การชี้นำจึงไม่ครอบคลุมบรรดาผู้อธรรมอย่างแน่นอน
5 โองการนี้เข้าใจได้ว่า สิ่งที่มีคุณค่า สถานที่ที่มีความหมายนั้น ขึ้นอยู่กับความตั้งใจทั้งสิ้น ซึ่งการงานทั้งหมดวางอยู่บนพื้นฐานดังกล่าว แน่นอน จะเห็นว่าบางคนมัสยิดจะนำมนุษย์ไปสู่ความพึงพอพระทัยของพระเจ้า และบางมัสยิดแม้แต่ผู้วางรากฐานการก่อสร้างก็จะถูกโยนลงในนรก
บทเรียนจากโองการ :
1.รากฐานของบรรดาพวกกลับกลอกวางอยู่บนความอ่อนแอ
2. การฝ่าฝืนและการแอบใช้ประโยชน์จากศาสนสถานถือเป็นความอธรรม
3. ทุกภารกิจการงานที่รากฐานคือ ความสำรวมตนต่อพระเจ้าย่อมมีความประเสริฐและดีกว่าภารกิจอื่นทั้งหมด
