วจนะจากอิมามมุฮัมมัด อัตตะกี ญะวาดุลอะอิมมะฮ์
قال الامام الجواد علیه السلام:
من اصغي إلي ناطق فقد عبده، فان كان الناطق عن الله فقد عبد الله،
وان كان الناطق ينطق عن لسان إبليس فقد عبد إبليس.
(مستدرك الوسائل : ج 17، ص 308، ح 5)
ท่านอิมามญะวาด กล่าวว่า
“ผู้ใดก็ตามที่ปลาบปลื้มหลงใหลในตัวนักพูด ก็เท่ากับคน ๆ นั้นเป็นบ่าวของเขา ดังนั้น หากเขาได้พูดบรรยายในสิ่งที่มาจากอัลเลาะฮ์ (ซบ.) ก็เท่ากับว่าเขานั้นเป็นบ่าวของพระองค์ แต่ถ้าหากว่านักพูดได้บรรยายจากลิ้นของ อิบลีส มารร้าย ก็เท่ากับว่าเขานั้นเป็นบ่าวของ ชัยฏอน ”
(มุสตัดร็อกุลวะซาอิล เล่ม 17 หน้า 308 ฮะดีษ 5 )
لوسكت الجاهل مااختلف الناس.
(كشف الغمّة : ج 2، ص 349، بحارالا نوار: ج 75، ص 81، ح 75)
ท่านอิมามญะวาด กล่าวว่า
“หาก ญาฮิล (คนโง่) หุบปากนิ่งเงียบเสียประชาชนก็จะไม่แตกแยกกัน”
(กัชฟุลฆุมมะฮ์ เล่ม 2 หน้า 349 , บิฮารุลอันวาร เล่ม 75 หน้า 81ฮะดีษ 75 )
من استغني بالله افتقر الناس إليه ، ومن اتقي الله احبه الناس وإن كرهوا.
(بحارالا نوار: ج 75، ص 79، ح 62)
ท่านอิมามญะวาด กล่าวว่า
“ผู้ใดก็ตามที่เขาได้เพียงพอด้วย อัลเลาะฮ์ (ซบ.) ประชาชนก็จะมีความต้องการในตัวเขา และใครก็ตามที่มีตักวาความยำ
เกรงในพระองค์ เขาก็จะเป็นที่รักของทุก ๆ คนถึงแม้ว่าพวกเขาเหล่านั้นจะไม่มีตักวาก็ตาม”
(บิฮารุลอันวาร เล่ม 75 หน้า 79 ฮะดีษ 62)
