Ebu Cafer el-Meşhedi kendi rivayet zinciriyle Ebu Cafer'den (a.s) şöyle rivayet etmiştir: Resulullah (s.a.a), Selman'ı bir iş için Fatıma'nın (a.s) yanına gönderdi. Selman anlatıyor: Selam vermek üzere kapıda durdum. Fatıma'nın yavaşça Kur'an okuduğunu duydum. El değirmeni de kimse olmadığı halde kendiliğinden dönüp un öğütüyordu, derhal Resulullah'ın (s.a.a) yanına döndüm ve dedim ki: Ya Resulallah! Fatıma'nın yavaşça Kur'an okuduğunu duydum. El değirmeni de yanında kimse olmadığı halde kendiliğinden dönüyordu.
Resulullah (s.a.a) tebessüm etti ve şöyle dedi: Ey Selman! Allah, kızım Fatıma'nın kalbini ve bedeninin bütün organlarını iman ve yakinle doldurmuştur. O kendini Allah'a itaate vermiştir. Allah da Rufail adlı bir melek göndermiştir ona -başka bir yerde "Rahmet" isimli bir melek deniyor- Bu melek el değirmenini onun yerine döndürüyor. Dünya ve ahretteki bütün ihtiyaçları için Allah ona yeter."[1]
[1]. es-Sakib fi'l-Menakib, s. 119
source : abna24
