Vardır sevgin, yatır cana
Sen Peygamber nurundansın
Canlar kurban olsun sana
Sen Zehra’nın nurundansın
Ezanı söyleten sensin
İslam’ı dirilten sensin
Kur’ân’ı okutan sensin
Sen Peygamber nurundansın
Allah hizbini dirilttin
Şeytan hizbini çürüttün
Irkçılığı mahkum ettin
Sen Zehra’nın nurundansın
O günde ki, İmam oldun
Gerçeği halka duyurdun
Hakkı batıldan ayırdın
Sen Ali’nin nurundasın
Dünyayı başından attın
Canını Allah’a sattın
Kerbela’da susuz yattın
Sen Peygamber nurundansın
Ekber’ini şehit verdin
Zeyneb’ini esir verdin
Peygamberler yolun gittin
Sen Zehra’nın nurundansın
Kanınla sen ırmak yaptın
Zalimlerin kökün kazdın
Nebiyle Miraca çıktın
Sen Peygamber nurundansın
Durmadan ağlıyor gözler
Sona ermez bu matemler
Aşkınla inler yürekler
Sen Zehra’nın nurundansın
Gökte melekler ağladı
Şialar kara bağladı
Yezitler kalbin okladı
Sen Peygamber nurundansın
Bu ok Sakife’den çıktı
Vahiy inen kapıyı yaktı
Kerbela’da seni yıktı
Sen Peygamber nurundansın
Bu arada olan oldu
Cemel savaşı vuku buldu
Başın mızrağa vuruldu
Sen Zehra’nın nurundansın
Ali’nin eli bağlandı
Zehra’nın kapısı yandı
Esğer boğazdan oklandı
Sen Zehra’nın nurundansın
O gün Yezit başa geçti
O gün Hasan zehir içti
O gün Zeynep esir düştü
Sen Zehra’nın nurundansın
Hatırlarsın o günleri
Sakife’de geçenleri
Kerbela’da ölenleri
Sen Peygamber nurundansın
Zalimlere karşı durdun
Dini tahriften korudun
Din yolunda şehit oldun
Sen Zehra’nın nurundansın
Canım kurban Kerbela’na
Meydanda yalnız kalana
Kolları kalem olana
Sen Peygamber nurundansın
Makam peşinde olanlar
Dini dünyaya satanlar
Seninle bir olamazlar
Sen Peygamber nurundansın
Müminler seni savunur
İsa canın feda kılır
İslam sende mana bulur
Sen Peygamber nurundansın
